Ahmet Turan Alkan

Yargıtay Başkanı Sami Selçuk'un konuşması, aydınlar ve siyasi elitlerin hangi ana damara bağlı olduklarını açığa çıkarmak bakımından bir turnusol kağıdı etkisi yaptı: Katı merkeziyetçi bürokratik devletten, devletin ideolojik katılığını sürdürmesinden ve hukuk devleti yerine "devlet için hukuk"tan yana olan tutucular ilk günün şokunu atlatınca hemen

Dünyanın en totaliter, en tektipçi, en baskıcı yönetiminde bile herhangi bir imtihanda sorulan 100 sorudan 99'unu cevaplandıran öğrenci başarılı sayılır ve başarısıyla mütenasip olarak taltif edilir: Bu evrensel bir ortak değerdir, sağduyunun temelidir ve hangi coğrafyaya, hangi kültüre, hangi eğitim sistemine tercüme edilirse edilsin anlamını koruyan bir skordur.

-Zor zamanda elini taşın altına koyan bütün sivil toplum kuruluşlarının şahsında- Eski zamanların civanmertleri ve yiğitleri düşene kılıç çekmez, yoksulu destekler, hakka hizmet eder ve insânî değerler uğruna gereğinde hayatlarını hiçe sayarlardı. Şimdiki zamanların civanmertlik ve şövalyelik yorumu için AKUT örgütlenmesi, daha şimdiden parlak bir örnek teşkil etmiştir ve öyle

Büyük felaketler, küçük ve arizi ayrıntıları önemsiz hale getirerek en manalı müştereğimizi bize tekrar hatırlatıyor: İnsan olmak. İnsanlık değerlerini ikinci plana iterek bir "millet" olabilmemiz mümkün değil. Böyle zamanlarda hemen "biz" sigasıyla konuşmaya başlıyoruz ve iyi ediyoruz. Enkaz altında hala çıkarılmayı bekleyen ölü ve yaralılar bizim

Zaman gazetesinde muntazam yazmaya başladığım tarih 1995 yılının Eylül ayı imiş; inanamadım ama bilgisayar arşivi böyle söylüyor. Dört sene uzun zaman, özellikle benim yaşımdakiler için. Yılların bu kadar çabuk geçiverdiğini hissetmek doğrusu hoş değil. Bu dört sene içinde hiç 'izin' kullanmadım; halbuki gazete yönetiminin yazarlarına senede yirmi gün

Amerikan Dışişleri Bakan Yardımcısı'nın bir haftalık Türkiye ziyareti, bundan sonrası için ilginç gelişmelere yol açabileceği intibaı verdi: Meselâ Avrupa Topluluğu'na mensup bir ülkenin bakan yardımcısına aynı "suhûlet"in gösterilebileceği pek beklenemez. Diğer taraftan söz konusu kişinin, "Türkiye'nin içişlerine karışmış olur muyum?

Hükümetin hazırladığı tasarıyı beğenmeyen sendika liderleri neredeyse her gün, "üretimden gelen gücümüz" tamlamalı tehditkar sözler söylüyorlar. Aslında mutlu olmam lazım; ama dikkat çekecek ölçüde sık tekrarlanan bu lafla her karşılaşmamda buruklukla hüzün arasında bir halete kapılıyorum. Niçin? Biz Türkler güzel sözleri severiz: Sözün güzelliği, muhtevasının sadık olmasıyla ilgili

Saint Petersburg'daki Rus"Türk Koleji'nin ilk mezuniyet törenine katılmak için Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı'nın davetlisi olarak katıldığımız gezi esnasında vaktimizin büyük bir kısmı müzeler, saraylar, parklar gibi sanat eserlerinin sergilendiği mekanlarda geçti; sadece saray ve müzelerde değil, umûma açık mahallerde de en ziyade

Akıl, mütearife ile yol alır; mütearife, gerçekliği apaçık meydanda olduğu için isbatı gerekmeyen şey demektir. Felsefe sathında mütearifenin dahi isbatı ve ne idüğünü tahkik etmek mümkündür; ama felsefe bile mütearifelere (aksiyom) dayanmadan mesafe alamaz. 700. yıl münasebetiyle bakalım kim önce akledip de atla arpayı döğüştürecek diye merak etmeye kalmadı; kendi

Abant toplantısının ilk gününde "din ve toplum" ilişkileri komisyonunda bir ön görüşme egzersizi yaptıktan sonra teklifim üzerine gönüllü gruplar oluşturarak bir saatliğine bölündük. Mehmet Ali Kılıçbay, Beşir Ayvazoğlu ve ben, sakin bir yere çekilerek kendi metnimizi hazırlamaya başladık. Metni şekillendirirken temel endişemiz, din ve toplum ilişkilerinde ferde azami

Son günlerin en sevindirici haberi, Yargıtay Başkanlığı'na Sayın Sami Selçuk'un seçilmesi oldu. Türkiye Günlüğü dergisinde yayınladığı fikri hamulesi yüksek hukuk makaleleri ile gıyaben tanıdığım bir hukuk aliminin bu şerefe nail olması hemen herkesi sevindirdi. Gecikmiş de olsa Sayın Selçuk'u kutluyor ve yeni vazifesinde başarılar

Türk basınında yayınlanan yorum ve köşe yazılarının kaçta kaçı doğrudan veya dolaylı olarak "devlet", yani kamu alanı ile ilgilidir acaba? Herhangi bir gazete nüshasında basit bir tarama yapılarak bu sorunun cevabı bulunabilir. Benim tahminime göre on köşe yazısının dokuzu "kamu"yla ilgili. Eminim ki rical-i devlet

Bir kişinin yapabileceği işi dört kişinin üstlenmesi halinde o dört kişiden üçü fiilen gizli işsiz durumuna gelir; bu durumda dört kişiden birine yapılan ödemenin adı gerçek anlamıyla "maaş"tır; kalan üç kişinin aldığı ise yine fiilen "sosyal yardım" olur. Türkiye'de devletin kaç boğaza baktığını

-Abant'tan- Meselenin adını "siyasi şuurun yükselişi" olarak koymak da mümkün. Bu satırları kaleme aldığım dakikalarda hazırlanmakta olan II. Abant Toplantısı nihai bildirisi, Türkiye'de siyasetin artık sadece seçilmişlerin meşguliyeti olmaktan çıkarak -kamu hukuku tabiriyle- "özel alan"dan ve "kamu alanı"na

Faiz geliriyle geçinen sektör hariç Türkiye iktisadi bakımdan küçülüyormuş: "Günaydın!" desek anlarlar mı; başka yoruma hacet var mı? İktisadın kendisine mahsus doğruları ve yanlışları var. Türkiye'de başlıca görevleri para politikasında, mali işlerde ve iktisat yönetiminde yanlış yapmamak ve doğruları tatbik etmekten ibaret hayli kalabalık bir bürokratteknokrat

"Geriatri", aslınca kocamışlık hastalığı demekmiş ve eğer o kısacık haberde okuduklarımı yanlış anlamadıysam genç yaşta uzviyetin yaşlılık belirtileri göstermesi anlamına geliyormuş. Gazi Üniversitesi Geriatri Merkezi'nin açılışını teşrif eden Cumhurbaşkanımız, "Asıl gençlik yorulmayan toplum işidir. Yaş işi değildir. Eğer toplum yorulmuşsa, bıkkın ve bezgin hale gelmişse

II. Abdülhamid'i jurnal şebekesini kurmak ve yaygınlaştırmakla itham edenler kısmen haklıdır; işin kısmi haklılık tarafı ferdin, devlet otoritesine karşı korunmuş bir özel alana sahip olma fikriyle alakalıdır ve ferdin, "kul" statüsünden çıkıp medeni ve siyasi hukukuna sahip bir "vatandaş" kimliğine bürünmesinin başlangıcını işaret eder.

Yılın en uzun gününü, dünyanın en uzun günlerini bir başka deyişle "beyaz geceleri" yaşayan bir şehirde karşıladık: Sabaha karşı 1.30'da bile güneş, kuzey ufkunun ardına gizlenmiş olduğu yerde birkaç saat dinlenmek istermiş gibi "gurup" ışıkları tüllendiriyordu. O bitmek bilmeyen beyaz gecenin en uzun

Son üç yılımız devletin ideolojik yörünge düzenlemeleriyle geçti sayılabilir; bu süre zarfında vaktimizi hep ideoloji eksenli tartışmalarda harcadık; devletin tutumunu kimimiz yanlış buldu, kimimiz isabetli. Ne var ki hepimizin gözü önünde duran çok çıplak bir hakikati ıskaladık: Evlilikte aşk çok önemli olabilir; ama hiçbir evlilik sadece aşkla yürümez; mutfak kazanında

Murat Bardakçı ile tanışmayız; ama kendisini bundan 27 sene önce Ankara'da bir musiki topluluğu içinde tamburi sıfatıyla gördüğümü hatırlıyorum; belki "Töre" dergisinin düzenlediği bir toplantıda, daha kuvvetli bir ihtimalle eski Milli Kütüphane binasının salonunda, "Hisar" dergisi etrafında toplanan şairlerin bestelenmiş eserlerinin icra edildiği bir