Lisenin son sınıfında gördüğümüz dersin tam adı Milli Güvenlik miydi; emin değilim; biz talebe diliyle ona “Askerlik” derdik. Sınıflar arasında “Bizim askerlik hocası neşeli bir adam; dersleri çok gırgır geçiyor..., aa bizimki nefes aldırmıyor, gıcık, tam askeri disiplin uyguluyor” yollu “Komutan” karşılaştırması yapardık. Bizimki, işini ciddiye alan bir subay olmalıydı

Bakın şimdi ben size bu Suriye meselesinin aslını anlatacağım, herkes duysun bilsin, dinlesin. Şimdi ben başından beri ne dedim? İçtiğimiz su ayrı gitmezken, neredeyse arada hududu kaldırıp nüfus kâğıdıyla lesepase yapacak noktaya gidiyorken birdenbire Suriye ile gerilim çıkınca dedim ki, “N’ooluyor arkadaş, bizi bu havuza kim itekledi?” dedim mi,

Üç-dört sene önce, Bayram Bilge Tokel'le sohbet ediyorduk. Bayram'la sohbet tamlamasının iki kaçınılmaz uzantısı olur bizde: Saz ve çay. Elbette müzik, elbette türküler. Eksik olmasın zaman zaman çalıp söylemekten yorulduğunda, “İki de siz çalın biz dinleyek” diye tevâzu göstermeyi ihmâl etmez. Niye itiraf etmeyecekmişim, birkaç kere

Bu yazının, merhûm İslâm âlimi İbn Haldun'un meşhur eseri "Mukaddime"nin âkıbetine düşmemesi için evvelâ şu "Düğüncü" lâfzından ne murad ettiğimizi anlatalım; lâkin ondan da evvel "Mukaddime'ye ne olmuş; önce onu anlat!" diye meraklananların âsâbını teskin etmek gerekiyor (Emekli olduk,

Geçen sabahlardan birinde ekmek almaya çıkıyorum; baktım aaa... Komşulardan biri üç büyük kara poşet içinde, dışardan bakılınca kitap olduğu ayan-beyan belli bir çöp hamûlesi bırakmış sokağa. İşin içinde kitap olunca, "Yahu komşular görürse ne derler, koca herif, bu yaşa gelmiş hâlâ çöp karıştırıyor; görmemişin çocuğu, n'oolacak diye

"Teklifsiz konuştuğu memleketlileri ona Mehmet Bey, İstanbul'daki ahbapları Ayhan Bey diyordu. Piyasada Cimşitoğlu diye çağrılır, Anadolu'nun ticaret muhitlerinde Cimşitzade, Cimşitgil adıyla anılırdı. Akif Kaptan'ın evinde Müyesser'le Gülbün iskambil falına oturunca onun ismi "Dineyri Papazı" olurdu." (s. 56) ... Sadece

Hadise, Hicret takviminin 66. yılında (Milâdi 686) geçiyor. 66. hicrî yıl, İslâm hükümetinin en dağdağalı, en karışık ve ihtilâflı dönemlerine denk geliyor. 61\. yılda, acısı bugün bile kalpleri sızlatan Kerbelâ Vakası cereyan etmişti. Bu olayın artçı sarsıntıları ve hesaplaşmaları uzun süre devam etmiş ve daha sonraları itikadî ayrılmalara yol verecek

Bu kelime hakkında, bu satırları okuyan hemen herkesin yeterli veya yetersiz bir ön bilgisi vardır; özellikle Irak'ın işgalinden ve Amerikan yönetiminin Irak'ı parçalamasından sonra Bağdat merkezli Arap idaresi ile kuzeyindeki Kürt otonom mıntıkası arasında paylaşılamayan bir şehir olarak dikkat çekmişti Kerkük. Paylaşılamıyordu çünkü XX. yüzyılın başlarından

Tiyatro aracılığı ile medenîlikten pek hissedar olamamış bir cemiyeti yükseltmek, onlara mürebbîlik etmek, yol göstermek ve tiyatro temsilini ister istemez eğitici bir propaganda faaliyetine dönüştürmek, bu sanatın halk tarafından tutulmasına mâni olmuştur diye düşünüyorum. Radyonun altın yıllarında "Uğurlugil Ailesi", herkesin severek dinlediği bir radyo skeçiydi. Başrollerinde Yıldız Kenter&

Sonunda söyleyeceğimi baştan yazayım; ben olimpik ruha inanan birisi değilim; gençliğimde belki gazetelerin gazına gelerek böyle şeyleri benimsemiş, savunmuş olabilirim, şimdi böyle şeylere aldırış etmiyorum. Meselâ olimpiyatların dünya barışına katkı yaptığı yolundaki süslü cümlelerden başlayalım; olimpiyatların savaşı ve çatışmayı engellediğini, en azından insanlarda çatışma eğilimini törpülediğini hiç hatırlamıyorum; böyle bir

-Bir tarhana çorbası pişirseniz... Ve babamın böyle söylediği karlı kış sabahının öğlesinde, sofraya o çorba konardı. İstanbul tarhanadan yüz çevirmeye başladı. Neden? Ev kadını, ev kileri, ev sevgisi, ev yemekleri merakı azaldığı için... Analarımız yaz ortasında kara kışı düşünürlerdi; kışın ılık dumanı ile odanın havasını süsleyecek, sofranın keyfini getirecek olan

Az sonra bahsedeceğim haber, Zaman gazetesinde yayımlandığında doğan çocuklar, eğer vaktinde davranmışlarsa askerliklerini çoktan tamamlayıp tezkereyi almış olmalılar; aradan 22 sene geçmiş, hatta daha fazlası. Hadise Batman'da geçiyor; tam olarak Batman Çayı'nın kenarında... 26 Ocak 1990 tarihli Zaman gazetesindeki bu haber şu cümleyle başlıyordu: "Batman

"Mübarek Ramazan'ın üçüncü günü bahsedecek başka mevzu kalmamış mıydı be adam!" diye aksilenmekte haklısınız fakat neyleyelim ki bu da bir nevi memleket meselesidir. İçki eşiktir, yol olmamalı Eskiden içki içmeyenlerin bir kısmı, içki içenlerin bir kısmına böyle açıktan ta'netmez, "Allah kurtarsın; Allah ikrahlığını

Ramazan'ın eli kulağında. Çoğumuzda tatlı bir heyecanla karışık, içten içe hafif bir endişe: "Havalar sıcak, günler uzun; acaba dayanabilecek miyiz?" şeklinde pimpiriklenmeler... Dayanacağız inşallah, lâkin işin endişe faslını görmezden gelmeyelim; o kadarcık meşakkati olmasa, iftar saatlerine yaklaştığımız dakikalarda ruhumuzu incelten oruçluluk sevincinin lezzeti olur muydu? İftar

Kırk yıllık lise arkadaşlarımdan biri, geçenlerde bana ilginç bulduğu bir metin gönderdi; daha doğrusu vaktiyle isim listesine beni de dahil ettiği için gönderdiği her anonim belge kendiliğinden bana da geliyor. Posta kutusu olanların başına sık sık gelen çoğu zaman sıkıcı, bazen de sevimli hadiselerdendir; bilirsiniz. Meşhur internet efsânelerinin medyasını da

Mühür kimdeyse Süleyman odur. Büyükşehir ve Üsküdar belediye başkanları, Çamlıca'ya yapılacak cami hakkında doğrulayıcı açıklamalar yaptılar, ayrıntı verdiler ve böylece tartışma "Gordiyom'un düğümü" misâli yukardan gelen bir emirle sona ermiş oldu. Hayırlı olsun, cemaati bol olsun, feyzini görürüz inşallah. Ben fikrimi söyledim; itiraz gerekçelerim

Hangi kalitede ürünü, nereden ve kaça aldığını bilen, kalitesini araştıran, garanti şartlarını inceleyen akıllı ve bilinçli tüketicilere büyük saygı duyuyorum. Hele hele, özellikle gıda malzemesi alırken hiç üşenmeyip yakın gözlüğünü cebinden çıkararak ambalajdaki son kullanma tarihlerini teftiş eden müşterilere hayranımdır; öyle insanların artması hepimizin yararına. Ne yazık ki, akıllı bir

Abdurrahim Karakoç'un şiiriyle 1973 yılında karşılaştım. Bir arkadaşın elinde gördüğüm "Hasan'a Mektuplar" adlı şiir kitabında okuduklarım, bana âşıklık geleneğinin 20. yüzyılda bile hâlâ gümbür gümbür çağıldadığını hatırlatmıştı. Karacaoğlan, Ruhsati, Sümmânî, Veysel çizgisi durak bilmeden çiçek açıyordu. Hasan'a Mektuplar'ı tez zamanda

Bugün, Çamlıca'ya cami konusuna değineceğiz. Okuyunca göreceksiniz ki, konu nâziktir; yanlış anlaşılmaya son derece müsait. Kalp kırmadan, çam devirmeden, dal-budak kırmadan bana doğru gibi görünen şeyleri sizlerle paylaşmayı bakalım becerebilecek miyim? * Hâlen, dev anten direkleriyle görüntüsü kirletilmiş Çamlıca tepesi, İstanbul'un en mûtena, en tabii, en güzel

Eğer o fotoğrafı bir arkadaşım, altyazısı veya tanıtıcı bilgi olmaksızın gösterse ve, "Bil bakalım, böyle bir yapı hangi ülkede olabilir?" diye sorsa, bir süre düşündükten sonra, "Ben bu işleri az buçuk bilirim, Anadolu'da yok, Trakya'da da yok; olsa olsa Balkanlar'da, Osmanlı

Pazar yazısını kaleme almak üzere masa başına geçtim; "Önce posta kutusuna bakayım, ne var ne yok?" diye tıkladım. Bir okuyucu mektubu, daha doğrusu, "Dolaylı bir okuyucu"nun mektubu. Okudum, canım sıkıldı. Bazen, "Bıraksam mı bu işi, eğer okuyucu yanlış anlıyorsa kabahatin büyüğü sende demektir"

On gün kadar önce Sinan Korkmaz ismindeki okuyucum, ekinde küçük bir fotoğraf bulunan bir mektup gönderdi. Mektubunda, en az on seneden beri kimselere anlatamadığı bir şikayetini dile getiriyor; özetle şöyle: İstanbul Büyük Şehir Belediyesi vaktiyle -herhalde bir şirkete- hani o ağır demirden döktürülen kanalizasyon kapakları yaptırmış. Okuyucum diyor ki, "

"Şu dağların yükseğine erseler/Lâle sümbül, mor menevşe derseler" türküsündeki çiçek isimleri, çoğumuz için adı mâlum, kendisi meçhul şeylerdi. Lâleyi ismen bilirdik, daha çok Lâle Devri'nden ve coğrafya kitaplarımızda yer alan Hollanda düzlüklerindeki lâle tarlalarından. Evet menekşeyi bilmeyenimiz yoktur. Nerede belediye parkı varsa, orada ille menekşe

Memleketim Sivas, Batı Anadolu şehirleri ölçüsünde olmasa da vaktiyle hayli muhacire kucak açmış bir şehirdir. Tâ 93 Harbi'nde (1876 Osmanlı-Rus Harbi) Kars üzerinden Sivas'a yönelen Kafkasya menşeli muhacirlere, aradan kırk yıl geçtikten sonra bu defa I. Dünya Harbi'nde Sarıkamış bozgununun darmadağın ettiği Şark cephesinin

Evvelâ bir açıklama: Bu yazıda bahsi geçecek "Türk evi" tâbiri, etnik ve milliyetçi bir muhteva taşımıyor; tarihi zaman içinde müesseseleşmiş, boyutlarını bulmuş, ayrıntıları oturmuş bir kültür varlığına işaret ediyor. Üstelik önemle bilmemiz gerekir ki, uzak dedelerimiz Anadolu yarımadasına geldiklerinde, burada yerleşik ve kadim esaslı bir mimarlık geleneği ile