Altan Öymen ağabeyimiz, Radikal'deki dünkü yazısında, "Jan sözünü tutup Müslüman olacak mı" başlığını atmış, merak edip başını ve sonunu okudum; yazı şöyle başlıyor: 'B.. D..s' yarışmasının finalini izlediniz mi? Televizyonda ...-TV'deki?.. Ben başlangıçtaki aşamalarından bazısını izlemiştim. Önceki gece finali de izledim.

-Bu kadar uzun yarıyıl tatili olur mu çekirge; on gün izin verdik, bir ay görünmedin; cezan arttı bilesin! -Ne söyleseniz haklısınız hocam, fakat makul gerekçelerim vardı; evin damı aktı, elektrikler kesildi, yollar kapandı, vesaire, vesaire... -Demek öyle; o halde bir ay süreyle okulun bütün çamaşırları yıkayacak, çöpleri dökecek, patatesleri ayıklayacaksın

Bir okul bahçesi düşünün; iki ders arasında (eskiden teneffüs derdik) çocuklar güneşli havayı görünce bahçeye çıkmışlar, oyun oynuyorlar. Çoğu da 10-12 yaş arası kız öğrenciler. Sıradan bir gün, sıradan görüntüler. Ama pek de sıradan olmayan bir şey var; çocuklar kabanlarını hemen birkaç metre yakınlarındaki Atatürk büstünün üzerine koymuşlar, sekiz on

Bir Rum delikanlı oturup kendi kafasınca bir klip yapıp Youtube adlı internet sitesine koymuş. Klip çirkin, esprisiz, tahrik edici, kabul ama neticede Yunan halkının ve hükümetinin görüşünü aksettirmiyor. İsteyen herkes kendi görüntülerini, fikirlerini, tercihlerini bu veya benzeri sitelerde yayınlayıp duruyor zaten; sadece bir "tık" uzağınızda. O zaman mesele

Kenan Paşa'nın, "Kürtlere kardeş muamelesi yapmalıyız; aynı haklar tanınırsa niye ayrılmaya kalksınlar?.. Demokratik Toplum Partisi'nin (DTP) Parlamento'ya girmesi uzun vadede yarar getirir. Ortam yumuşar" sözlerinin mürekkebi kurumadan DTP Genel Başkan Yardımcısı Aysel Tuğluk'un, ''Öcalan'a kimyasal ve

"Penc ü se... severler güzeli genc ise..., Haa, demek ki şeş kapısını tutmadan içerde pul kırmayacaksın! Sene 947, Erkân-ı Harb Mektebinde talebeyiz, Yüzbaşı Şemsettin diye bir arkadaş var, tavlaya çok meraklı. Buna bir gün dört avans verdim; binaenaleyh iki mars bir ters beş dört aldım partiyi. Bi daha tavlaya

Meseleyi ayıplanacak raddede abartarak, üyelerinin "dönme olmayıp hakiki Türk ana-babadan doğan" nitelikli kişiler olmasına dikkat kesilen lise müsamerecilerini ve böyle şeyleri takdir eden azlığı bir yana bırakalım ve sâkin kafayla düşünelim: Türkiye'de hakikaten ciddiye alınacak, hakkında sayfalar dolusu yayın yapılacak bir ırkçı oluşum mevcut mu? Mevcut

"Türk milliyetçiliği, tarihî süreç içinde 'ötekiye' yaygın nefret duygusu geliştirerek ve ötekiyi aşağılayarak gelişti. Dünyadaki örneklerine benzer bir biçimde, nefret edilene karşı her türlü şiddetin meşruluğunu savundu. Irkçı milliyetçilikler nefretle yönetilirler ve bu nefretin yöneldiği kurban ya da kurbanlar her zaman oldu. Nefretle yönetilen bu milliyetçiliğin son

"Uzaylı" yanlış kelime; ilk uzaylı müzik ve fikir adamımız Mustafa Topaloğlu, "aslında hepimiz uzaylıyız" tesbitiyle yıllar önce, dünyalıların da uzaya ait olduğunu intelijansiyamıza hatırlatmıştı. Bahsedeceğim uzaylı, işte tam da bu mânâda "dünyalı" filan değil; resmen ecnebî, daha doğrusu dünyalı olmayan bir yaratık. Geçenlerde uçan

Düşünüp taşındım; neticede sansürcünün biri olduğuma karar verdim. Gönlüm isterdi ki modaya uyup ben de "sünsüre hayır!., bu çağda sansür olur mu?.., fikir hürriyeti on paralık ediliyor!" diye ortalığı velveleye veren liberal ruhlu köşe erbâbıyla hemdert olayım. Kalbimi dinledim: "Boşver" dedi. Boşveriyorum. Sansüre karşı olmanın, küçük

Sultan Abdülaziz'in 130 seneden beri bir sandıkta bekleyen kanlı elbiseleri bize, ölümünün intihar veya katil yoluyla gerçekleşmesinden çok, dört gün önce bir hükümet darbesine uğradığı gerçeğini yeniden hatırlatmalıdır. Siyasetleri beğenilmeyen kişiler, demokratik ülkelerde seçim mağlubiyetlerinden sonra köşelerine çekilip hâtıralarını yazıyor veya o güne kadar hep erteleyip durdukları hayatlarının

Herhalde emekli generallerden birisi olsa gerek, Cumhuriyet'e yirmi senelik vade biçmiş. Haberi ilk elden okumadım, ayrıntılarını bilmiyorum ama zannıma göre, "bu gidişle yirmi sene sonra Cumhuriyet zora girer" mânâsında söylenmiş bir söz, bir ikaz olmalı. Askerler, genellikle zihinlerinde "Cumhuriyet" kavramıyla devleti özdeşleştirirler ama ben

-Gel bakalım Çekirge; sana verdiğim ödevi yerine getirdin mi, eveeet, şimdi söyle bakalım... -Üstadım, beni sınamanıza gerek yoktur; ezberlerimi tamamladım. İstediğiniz basın açıklamasını elifi elifine tekrarlamaya hazırım; hatta daha fazlasını bile. Meselâ bir konu başlığı veriniz; ben o konuda Sayın Cumhurbaşkanımızın neler söyleyebileceğini % 95 isabetle tahmin edeyim... -Niçin % 100 değil

- Aziz üstadım, görüyorum; her zamanki gibi çok meşgulsünüz ama benim de size bazı sorularım var. Aslında siz hoca, ben çömez olduğuma göre soruları hep benim sormam gerekiyordu... - Haklısın çekirge evlâdım, haydi sor bakalım soracağını. - Hocam, ulusalcılıkla milliyetçilik arasındaki farkı ben bir türlü anlayamıyorum meselâ? - Turnalar hep

Seçim sath-ı mailine girdik; vizyon, proje değil ideoloji tartışıyoruz, hem de incir kabuğunu doldurmaz cinsinden; ve dikkat ediniz, bu tartışmalar dedikodu programlarına, futbol geyiklerine dadanan sıradan insanların bile anlayacağı bir seviyeden yürütülüyor.Sen hainsin, yok sen kafatasçısın vesaire... Kırk defa tekrarlasak da nâfile: Milliyetçilik üzerinden siyâset yapmak ve yürütmek yanlıştır;

Bugünlerde yatmadan önce Ahmet Cevdet Paşa'nın Tezâkir'ini okuyorum. Paşa'nın Osmanlı bürokratik Türkçesi'ne kazandırdığı irtifâ müthiştir; yarım sayfalık cümlesini failden fiilden kopmadan su gibi okur ve kavrarsınız. Evvelce Türkçe temrini niyetine okuduğum Tezâkir'de bugünlerde başka bir boyut dikkatimi çekiyor; Paşa, devletin

Malatya'dan gelen haber inanılır gibi değil; misafir tribününde oturan Elazığlılar şöyle bir pankart açmış: "Ne Ermeniyiz, ne Malatyalıyız... Biz Elazığlıyız, Türkiye sevdalısıyız." Hani o meşhur lâf vardır ya, "kendini bilmez üç-beş kişi" diye; durup durup bir lâf ederler, kırk akıllı işin içinden çıkamaz; aynen

Üstad nice zamandan beri Kung Fu okulundaki eğitim faaliyetlerini yüzüstü bırakmıştır; her gün sekiz-on gazete aldırarak odasına kapanmakta ve gece yarılarına kadar olup biteni anlamaya çalışmaktadır. Önceki gün gece yarısı Çekirgeye haber yollayarak çatıdaki kuş pisliklerini kürdanla kazımayı bırakıp yanına çağırttığında zihni yine karmakarışıktır. - Çekirge, evlâdım, kalan saçımın üç-beş