Mühür kimdeyse Süleyman odur. Büyükşehir ve Üsküdar belediye başkanları, Çamlıca'ya yapılacak cami hakkında doğrulayıcı açıklamalar yaptılar, ayrıntı verdiler ve böylece tartışma "Gordiyom'un düğümü" misâli yukardan gelen bir emirle sona ermiş oldu. Hayırlı olsun, cemaati bol olsun, feyzini görürüz inşallah. Ben fikrimi söyledim; itiraz gerekçelerim

Hangi kalitede ürünü, nereden ve kaça aldığını bilen, kalitesini araştıran, garanti şartlarını inceleyen akıllı ve bilinçli tüketicilere büyük saygı duyuyorum. Hele hele, özellikle gıda malzemesi alırken hiç üşenmeyip yakın gözlüğünü cebinden çıkararak ambalajdaki son kullanma tarihlerini teftiş eden müşterilere hayranımdır; öyle insanların artması hepimizin yararına. Ne yazık ki, akıllı bir

Abdurrahim Karakoç'un şiiriyle 1973 yılında karşılaştım. Bir arkadaşın elinde gördüğüm "Hasan'a Mektuplar" adlı şiir kitabında okuduklarım, bana âşıklık geleneğinin 20. yüzyılda bile hâlâ gümbür gümbür çağıldadığını hatırlatmıştı. Karacaoğlan, Ruhsati, Sümmânî, Veysel çizgisi durak bilmeden çiçek açıyordu. Hasan'a Mektuplar'ı tez zamanda

Bugün, Çamlıca'ya cami konusuna değineceğiz. Okuyunca göreceksiniz ki, konu nâziktir; yanlış anlaşılmaya son derece müsait. Kalp kırmadan, çam devirmeden, dal-budak kırmadan bana doğru gibi görünen şeyleri sizlerle paylaşmayı bakalım becerebilecek miyim? * Hâlen, dev anten direkleriyle görüntüsü kirletilmiş Çamlıca tepesi, İstanbul'un en mûtena, en tabii, en güzel

Eğer o fotoğrafı bir arkadaşım, altyazısı veya tanıtıcı bilgi olmaksızın gösterse ve, "Bil bakalım, böyle bir yapı hangi ülkede olabilir?" diye sorsa, bir süre düşündükten sonra, "Ben bu işleri az buçuk bilirim, Anadolu'da yok, Trakya'da da yok; olsa olsa Balkanlar'da, Osmanlı