Ahmet Turan Alkan

Sivaslılar her 2 Temmuz’da o çirkin ve dramatik hadiseyi anmak için yapılan törenlere karşı çelişik duygular taşıyorlar: Eminim ki mümkün olsa, takvimlerden 2 Temmuz’u çıkarmak, o güne dair şeyleri hiç konuşmamak ve tamamen unutmak isterlerdi; diğer taraftan böyle feci bir hadiseye -istemeden de olsa- ev sahipliği yapıyor görüntüsü

Herhangi bir ordu mensubunun, haksız bir muameleye, velev ki bir iftiraya, bir komploya maruz kalmaması için gerek muhterem matbuatımızın ve gerekse başta muhalif çevreler olmak üzere ordu yönetiminin göstermiş olduğu titizliği takdir ve saygıyla karşılıyorum. Türkiye, on günden beridir Dz. Kr. Alb. Dursun Çiçek’e ait olduğu ileri sürülen ‘eylem

Ben vaktiyle böyle birkaç adam tanıdım; belki sizler de tesadüf etmişsinizdir. İnsanlar kabaca ikiye ayrılabilir; hayata doğuştan borçlu olanlar, hayattan alacaklı doğanlar; bunlar ikinci zümreye mensuptur. Doğdukları andan itibaren zihinlerindeki ‘alacak’ numaratörü çalışmaya başlar. Yaşadıkları her dakika alacaklarını artırır ve borçluların listesini genişletir. Onlar sıradışı insanlar olduklarına inanırlar; bu hususta

Akademik tezlerin veya ilmî kitapların önsöz kısmında o türlü fiil çekimini gördüğümde hep yadırgadığımı hatırlıyorum. Şöyle oluyordu: Araştırmacı veya yazar, eserinde neyi, nasıl ve niçin yaptığını okuyucuya izah ederken “ben” yerine, ısrarla hep “biz” sigasını tercih ediyordu: “Biz bu çalışmamızda, şu türde kaynakları tarayarak, şu gibi sonuçlara ulaştık; araştırmamızda bu

1999 yılında Abdullah Öcalan’ın Türkiye’ye teslim edilmesinden sonra kamuoyuna hâkim olan iyimserlik havasını saymazsak, tam on yıl sonra yeniden meselenin çözümü için uygun bir konjonktürün varlığından söz edebiliriz. Konjonktürün elverişliliği, kestirmeden problemin hemen çözülebileceği anlamına gelmiyor ne yazık ki. Cumhurbaşkanı Gül’ün, hükûmet sözcülerinin, hattâ ana muhalefet liderinin