Ahmet Turan Alkan

"Dilinden anlamamak" tabirini özellikle tercih ediyorum çünkü din aynı zamanda bir lisandır ve dinlerin cihanşümul vasfından hareketle Yaratan ve yaratılan kavramlarından başlayarak bütün oluşu kendine mahsus kelime, sembol ve mana derinliği ile izah eder. Bir "din"in kapsama alanı içine girmek, bu dinin teşkil ettiği lisana

Bugünlerde kendinizi pek güçlü, pek neş'eli hissediyor olmalısınız; haklısınız, öyle bir eyyamdayız ki at da sizin meydan da. Dirsek temasına girdiğiniz güç kaynağı size adeta on sekizlik delikanlılar gibi tükenmezlik hissi uyandıran bir yaşama sevinci ve heyecanı telkin etse gerektir. Belki biraz yorgunluk, hepsi o kadar; kimin daha

Şifa ve çare bekleyenlerin gözü aydın olsun; kanun çıktı. Meseleleri kanun çıkararak halletme iyimserliğimiz, o asırlık menhus hastalığımız nüksetti. Parlamentomuz ilmi, basireti ve çağın icaplarını değil, asılsız vehimleri, insiyaki refleksleri ve maalesef Jakoben dayatmacılığı tecelli ettirdi. Kanunla birlikte yürürlüğe giren tedbirlerle 8 yıllık temel eğitimin finansmanı için ağır vergi ve

Aslında "informe" diye yazmak gerekirdi; daha Türkçesi "Beni haberdar etme, eksik kalsın" demeliydim; lakin iyi niyetli bir vehme göre "ınformation" çağında yaşıyoruz ya; kelimenin Türkçedeki galat telaffuzuna imada bulunmaktan maksadım lisanımızdaki "haberleşmek" ile "ınformation"un -zahiren benzeşseler de- iki ayrı

Belki de üzerine çekebileceğinden fazla ağırlık yükleyişimizden olsa gerek haberleşme iklimimizde sözün büyük itibar kaybına uğradığını hissediyorum; en azından benim baktığım yerden durum öyle görünüyor. Kelimelerin içi boşaldı, cümleler fasık; manadan haber vermek yerine, haberi örtmeye ve gizlemeye yarıyorlar. Kendi nefsimize reva gördüğümüz zulümden lisan da nasibini alıyor. Mana ile

Takriben iki seneden beri haftalık aralıklarla işgal ettiğim bu sütuna veda ediyorum ve belki de ilk defa neler düşündüğümü ifadeye çalışırken kelimelere eziyet edip etmediğimden dolayı endişeye kapılıyorum. Nejat Muallimoğlu'nun "Politikada Nükte" isimli kitabında rastladığım bir anekdot bu ahvalimi pek güzel tasvir ediyor: Meslek hayatı parlak

Futboldan hazzetmediklerini gizlemeyen arkadaşların "Ne anlıyorsun şu futbol taraftarlığından." sorularına manidar bir cevap bulmakta hep zorlandım; bu müşkülün temelinde "oyun" kavramı karşısında yetişkinlerin kendilerini bir türlü rahat hissedemeyişinin tedirginliği olmalı. Oyunu herkes sever; ama bunu sadece çocuklar itiraf edebilir. Bu espriyi Prof. Dr. Ahmet Yüksel Özemre&

Osmanlı asırlarında İstanbul, ortalama on senede bir büyük yangın felaketlerine uğradığı halde uzviyetinden hiçbir şey kaybetmeden küllerinde "ba's-ü bade'l-mevt" sırrını bulan bir Sphinx gibi yeniden kendi uzviyetine dönmekte güçlük çekmezdi. Osmanlı gündelik hayatı her sarsıntıda kendi dengelerini yeniden tesis edecek derecede esaslı temeller üzerine

İrtica kelimesinin lisanımızdaki ömrü neredeyse bir asra yaklaşıyor. İİ. Meşrutiyet devrinin fikir dünyamıza hediye ettiği bu mel'un kavram, o günden beridir varlığıyla, yokluğuyla, hakkında beslenen endişe ve korkularla hayatımızı etkiliyor. Daha düne kadar ithamların en korkuncu sayıldığı halde bugün neredeyse evcil bir kafes hayvanı gibi sevimli tedailere bürünüveren

Tanınmış tarihçi Robert Mantran'ın Gazete Pazar'da yayınlanan röportajında, takriben bin sene aynı coğrafyayı ve kültür çevresini paylaştığımız Ermenilerle ilgili çok dikkat çekici notlar vardı; Mantran, Osmanlı toplumunda Ermenilerin "millet-i sadika" lakabını kazanabilmiş olmasının önemini vurguladıktan sonra Doğu Anadolu'nun Ruslar tarafından işgaliyle birlikte

Bugün ülkemizde olup biten hadiseler karşısında açılan saflardan herhangi birinde yer almak sizi fikri tatminsizlik ve burukluğa sürüklüyorsa, aynı şeyleri düşünüyoruz demektir. Bayram sohbetinde bir kadim dostum bu durumu "pozisyonsuzluk" olarak nitelendirdi. Frenkçe-Türkçe kırması olsa da bu tabiri sevdim; çünkü halimizi tek kelimeyle ihata ediyordu. Kimse "yoğurdum

Osman Bolukbasi'nin Millet Partisi genel baskani oldugu yillarda (65 secimleri olabilir) millet nazarinda buyuk bir popularitesi vardi; konusma uslubu millete hitap ediyor, mitingleri diger partileri kiskandiran kalabaliklari bir araya getiriyor; ama bu alakadan Millet Partisi'nin secim sandigina pek az oy isabet ediyordu. O gunlerde Sayin Bolukbasi&

Genclik gunlerinde her sey ne kadar berrak, ne kadar kolay anlasilir ve ne kadar basitti; ise nereden baslanmasi gerektigini hepimiz gayet net biliyorduk; her sey cok kolaylikla tasnif edilebilir gorunuyordu; kendimizden emindik, tereddut denilen seyi tanimiyor, her turlu supheden azade bulunuyorduk. Omrumun zihni tereddutlerle golgelenmemis genclik eyyamini hatirladikca buruk bir

Hafta başında üç orkestra ve koronun iştiraki ile Ankara'da icra edilen konser Türkiye'de sanat ve siyaset arasındaki ilişkilerin üslubunu açığa çıkarması bakımından çok ilginç derslerle doluydu. -Türkiye'de sanat endişesi taşıyan ve ciddi bir repertuvarı seslendiren bir konsere sekiz bin kişinin dinleyici olarak iştirak etmesi

Beyazla siyah arasinda grinin birbirinden farkli binlerce ton farkina sahip oldugunu hepimiz biliriz; bu, kategorik dusunmenin ne kadar yaniltici olabilecegini ihtar eden meshur misaldir; ama yine de kategori kullanmaktan vazgecemeyiz. Vakialari ilk planda manalandirabilmek icin hangi kategori icinde yer aldigina bakmak bir yerde insani bir tepkidir ve cogu kere kategoriye

Toplum yapımızda, özellikle okumuş kişilerde hep büyük işlerle meşgul görünmek, büyük şeyler üzerinde bilgiçlik taslamak adeta bir hastalık halindedir. Her konuda söz sahibi olmak, her şeyi bilmek sanki bir mecburiyet gibi kabullenilir. Herhangi bir konuda söz söyleyememek "konuyu bilmiyorum" veya "ancak şu kadarıyla bir şeyler söyleyebilirim"

En az on yıldan beri gen mühendislerinin yolladığı alarm sinyalleri giderek güçlenmekteydi; geçenlerde epey zamandır geveleyip durdukları baklayı ağızlarından çıkardılar; televizyon ekranlarını basına gelenlerden habersiz meleyip duran masum bir çift köyünün görüntüsü istila etti. Şimdi herkes bir canlının "klonlama" metoduyla kopyasının yapılabileceği haberi üzerine konuşuyor. Akla ilk gelen

Geliniz çehrelerimize -içimizden gelmese de, kahır eseri de olsa- iğreti bir tebessüm maskesi takınıp öyle görünelim; ahvalimiz diz döğe döğe ağlamayı gerektirebilir; biz kahkahalarla katılmak değilse bile tebessümü deneyelim. Mantıkla, sağduyu ile, akl-ı selim yoluyla müdahale edemediğimiz gündelik işlere bir kere olsun gülüp geçelim. Öfkelenmemizi, sınırden kördüğüm olmamızı, infiale kapılmamızı

En doğru karar, gecikmemiş karardır. Bilmem, başarının kurallarından en önemlisi budur dersek fazla mı ileri gitmiş oluruz? Ülkemizde yaşanansa, ne yazık oldukça farklıdır. Alınan kararlar, sonra da kararların uygulamaya geçirilişindeki gecikme neredeyse tabii gibidir! Mesela, satışı yapılmış KİT'lerin özelleştirme işlemlerinin tamamlanmış olduğu varsayılır. Oysa, yüksek kurulda tasdik safhası

Ondan "anne" yerine teyze sifatiyla bahsetmem gerekir ama tarih icinde devamliligimizi temin eden gelenek ve kultur tecrubesi, insan yoguran butun hanimlara "anne" diye hitap etmemizi emrediyor. Bu manada onlar kan yakinligimiz olmasa da gelenek bakimindan annemiz sayilirlar; Hesna Anne, bizim nesli bicimlendiren o buyuk kadinlar neslinin

Yabancı dil eğitimindeki başarısızlığımızı tartışırken arkadaş meclislerinde bazen şaka yollu şu meseleyi gündeme getirdiğimiz olmuştur. Sivas Kongresi'nde "manda" taraftarlarının görüşleri ağır basmış olsaydı, bu kararın muhtemel neticeleri ne olurdu? İstiklâl gibi dünyalara değişilmez bir faziletin kaybı hesaba katılmazsa "manda" idaresi altında daha iyi yabancı

Gelecek yüz yılın romancıları, yaşadığımız son otuz yılın hikâyesini yeniden kurarken kitlevi temsil niteliğini haiz "ülkücü" tipini ve karakteri üzerine eğilmek zorunda kalacaklardır. "Ülkücü" tipi sadece edebi çalışmalar bakımından değil, tarihî, siyasî ve psikolojik etüdler bakımdan da anlaşılmaya muhtaç bir karakter çiziyor. Edebi ve tarihî değerlendirmeler,

İtiraf etmeli ki Ramazan, çoğumuz için kendine mahsus geleneklerle örülmüş folklorik bir gösterge manasını taşıyor; radyo ve televizyon yayınlarında dini muhtevanın ağırlık kazanmasından başlayarak, çarşı pazarda Ramazan'a mahsus gıda maddelerinin boy göstermesi, özene bezene hazırlanan vesair öğünlerden zengin ve gösterişli olmasına itina gösterilen iftar sofraları, sahur saatlerinde davulcuların