Ahmet Turan Alkan

Musiki ilminde de şüphesiz mazbut bir târif vardır ama benim neslim için marş, müştereken var olmayı hissettiren, aidiyet ve "biz" duygusunu pekiştiren, tutunduğumuz dünya görüşünü ana hatlarıyla da olsa tahkim eden bir parola yerine geçiyordu. Şimdiki gençlik kuşağının bir araya geldiklerinde, "marş"larla hemhâl olmak yerine

Karadeniz sahil yolunu takiben Trabzon'u geçtikten sonra Rize istikametine devam edip de Of girişindeki benzinlikten sağa, dağlara doğru döndüğümüzde, çatısında tâ Soğanlı dağlarının kurumla yerleştiği uzun bir dere yatağına girmiş olursunuz; dere yatağı dedimse bozkırın şurasında burasında yatağını doldurmaya üşenen bir su akıntısı gelmemeli akla. Solaklı deresi, birbirinin

Tırnak içinde "Cumhuriyet" tâbiri, devletimizin 75 senelik serencâmını temsil ediyor. Bu tâbirde hepimize ait olan, olması gereken şeyler var: Cumhuriyet, üç çeyrek asırdan beri, mânidar bir topluluk, bir "millet" olarak kurabildiğimiz en büyük organizasyonun "tarz"ı. Devletin şeklini târif eden anayasanın ilk maddesi öyle

Beşir Ayvazoğlu ile çok müştereğimiz var; hemşehriyiz, aynı kuşaktanız, dünya görüşlerimiz beraber, eşyâya bakışımız benzer, hemen hemen aynı yıl içinde evlendik, çocuklarımız bile aynı yaşta, aynı meslekle iştigal ediyoruz, annelerimiz "ihvan bacısı", beslendiğimiz kültür kaynakları ortak, eşlerimiz öğretmen ve hepsinden önemlisi yıllardan beri dost ve arkadaşız; öyle ki

Jöntürklerimiz Avrupa'yla ilk defa temasa geçtiklerinde, şehirlerin düzenine, kamu işlerinin âdeta görünmeyen bir el tarafından yürütülmesine ve özellikle kaldırımların intizam ve temizliğine hayran kalmışlardı; işin açıkçası Avrupa'yı ilk defa gören biri sıfatıyla Jöntürk dedelerimizin ufak ayrıntılar karşısında nasıl dağılıverdiklerini anlamak ihtiyacının telkin ettiği peşin fikir ve

Karikatürist Semih Balcıoğlu'nun nefis bir kompozisyonunu hatırlıyorum; resimde küçücük bir mescid vardır; ufacık minaresi, mütevazı kiremit çatısı, avlusunda ürkek bir hâletle ayakta durmaya çalışan iki kavak gölgesi ile tipik bir kenar mahalle veya kasaba mescidi. Ne var ki bu mescidin "büyük hayalleri" vardır; karikatür tekniğinde kullanılan