Ergenekon soruşturması ile ilgili en önemli tutuklamaların yapıldığı gün kıdemli gazetecilerden biri, "Türkiye bağırsaklarını temizliyor" tesbitinde bulunmuştu; bu cümle daha sonra, geçen dönemin TBMM Başkanı Arınç tarafından da tekrar edildi. Bu benzetmenin çağrışımları latif değil; Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin çok önemli ve kritik bir eşikten geçtiği muhakkak,

Son on gün içinde dünyanın iki önemli şehrini bu defa farklı bir bakışla inceleme fırsatı buldum: İstanbul ve Viyana. Sizlerle bu dikkatlerimi paylaşmak istiyorum. İstanbul'un, iki kıtayı birbirine bağlayan stratejik bir şehir olarak ilk sâkinlerine barınaklık yaptığı günlerde Viyana, Tuna kıyılarına öbeklenmiş kasaba benzeri bir manzara arzediyor olsa

Bir ay kadar önce, CHP Genel Sekreteri Önder Sav'ın telefonunu açık bırakması üzerine kopan o küçük fırtınanın en heyheyli günlerinde İstanbul'da, gazeteye yakın bir yerde Aksiyon ve Zaman'dan genç gazeteci arkadaşlarla birlikte oturup sohbet ediyorduk. Sözün dönüp dolaşacağı yer belliydi: Açık bırakılan telefon! Hepsi

Ordunun, yargının, bürokrasinin, üniversitenin ve bazı basın organlarının "devlet elden gidiyor, Cumhuriyet tehlikede, Şeriat kapıda" gibi basit cümlelerle ifade edilebilecek endişelerini ciddiye alalım ve bu endişelerin içinde ne derece isabet barındırdığına dikkat kesilelim. Karar vermek durumunda olanları en çok zora sokan husus doğruyla yanlışı birbirinden kesin olarak ayırdetmek

Size 6. Uluslararası Türkçe Olimpiyatları'nın muhteşem gecesinden bir kare naklederek söze başlamak istiyorum. Bu ânı, canlı yayın yapan televizyon kameralarının gösterip göstermediğini bilmiyorum, muhtemelen dikkatlerini çekmemiş olabilir; kezâ gösterileri takib eden fotoğraf muhabirleri de bu sahneyi kaçırmış olabilirler; hattâ, bütün dikkat yoğunluğunu sahnedeki göz alıcı manzaraya kilitleyen binlerce

İlk planda konu hayli teknik ve sadece uzmanları ilgilendiriyormuş gibi bir görüntü verse de, aslında herkesi ilgilendiriyor; çünkü insan psikolojisi ile yakından ilgili bir durumdan bahsedeceğim. Bu mesele, atıf yapma, referans gösterme; bir fikrin irtibatlarını, bağlantılarını ve ana yatağını işaretleme konusudur. Bilim metodu dersi gören her öğrenciye, klasik bir kural

Bu sene, İkinci Meşrutiyet'in 100. yılı; geçenlerde bir radyonun spikeri, bu hadiseden bahsederken "II. Meşruiyet" diye telâffuz edince aklıma o mâlum ve meşhur nükte geliverdi: "Cehlin ol mertebesi ancak tahsîl ile mümkündür." Hatırlayacağınızdan eminim, bundan iki yıl kadar önce bir grup aydın ve üniversiteli

Fakültelerde "hâkimiyet kurmak" diye bir kavram geliştirilmişti; benim fakültem sadece solun hâkimiyetinde bulunmakla kalmıyor, öğretim üyesi ve öğrenci kadrosunun kısm-ı âzâmı itibariyle bir nevi sosyalist fikriyatın genel merkezi muamelesi görüyordu. SBF'nin öğrenci yurtları, bir sene önce polis tarafından aranmak isteyince, içerdeki dirençli öğrencilerin karşı koyması yüzünden

Aşağıda okuyacağınız satırlar, 2007 seçimlerinden sonra Türkiye Günlüğü dergisinde yayınlanan, "2007 Seçimleri: Toplumun Bürokratik İktidara Resti" başlığıyla kaleme aldığım yazının "İlginç bir siyasi hikâye; ilginç bir çehre" adlı ara başlıklı kısmıdır. 2007 Seçimlerinin en dikkate değer çerçevelik konularından birisi, hükümette Başbakan yardımcı olarak yer tutan Abdullatif

Aynı manzaraya şüphesiz büyük şehirlerin caddelerinde, sokak ve çarşılarında da rastlamak mümkün; uzun ve dikkat çekmeyecek renkte, genellikle ütüsüz, hayli bol bir manto var üzerinde; başı daima örtülü. Bazen boyalı basınımızın taktığı isimle "türban" ama ekseriyetle çene altından bir toplu iğne ile tutturulmuş geniş bir başörtüsü. Elinde ya

Bürokratik oligarşinin savunucuları için iki ihtimâl var: Ya kendilerinin de ait olduğu toplumu tanımıyor (gaflet) veya esasen bunları bildikleri hâlde bu toplumun ortalama kanaatlerini bir nevi "takiyye" gösterisi kabul ediyorlar (dalâlet). 1- Biz "devletçi" bir kitle değiliz, devlet fikrini çok ciddiye alıyor, onu "sosyal barış&

Taraf olmaktan çıkarak, bilim bakışının gerektirdiği tarafsız ve soğukkanlı yaklaşımla olup bitenleri tesbite ve mânâ vermeye çalışalım, evvelâ tesbitler: EVVELA TESBİT -Türkiye Cumhuriyeti'ne şekil veren kurucu irade, Cumhuriyet'in ilk 15 yılını, hiçbir siyasi ve sosyal muhalefeti kaale almaksızın dilediği gibi biçimlendirmiştir; bu, devletle toplumu tek örgüt

Yaşadığım yıllar, Türkiye'de Milliyetçilik düşüncesinin geçirdiği temel safhaları hikâye etmek bakımından beni bir noktada aktif müşahit mevkiine getiriyor; sizlerle o büyük dönüşümün hikâyesini paylaşmak istedim. Milliyetçilik hakkındaki teorik izahlar, işin başında onun seküler (din dışı) bir kavrayış olduğunu anlatıyor. 18. Yüzyıldan sonra yükselmeye başlayan millî devletler (ulus-devlet), ülkelerine,

Diyelim ki, AK Parti, gerçekten kötü niyetli; kapatma iddianamesinde ileri sürüldüğü gibi "takiyye" yapmakta, hakikaten laiklik aleyhtarı eylemlerin odağı durumuna gelmiş durumda ve rejimi değiştirmek için sinsi sinsi çalışıyor. Bir dakika! Sözü edilen parti "dün bir bugün iki" diyebileceğimiz kadar yeni bir kuruluş değil. İlki 2002,

Kısacık Cumhuriyet tarihimizde mahkeme kararıyla tam 28 parti kapatılmış; kapatılmaktan beter edilen Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ve Serbest Fırka bu sayılara dâhil midir bilmiyorum fakat istatistik ürkütücü; bu durumda akla muhtelif ihtimâller geliyor: -Bu partiler mahkeme kararıyla kapatıldığına göre Cumhuriyet'e ve devlete zarar vermeyi düşünen 28 partinin vaktiyle kurulmuş

New York’tan batıya doğru otomobille iki saat kadar gittikten sonra Pennsylvania eyaletinin hudutlarını gösteren bir turnikeli kapıdan geçiliyor; bu kapıda yakın zamanlara kadar "Gerçek Amerika’ya hoş geldiniz" yazısı asılı iken, itirazlar üzerine kaldırılmış; bu nüktenin doğru tarafı, New York’un başka hiçbir yerle kıyaslanmayacak kadar sıradışı,

Tek veya bilemediniz iki-üç katlı ahşap evlerden oluşan eski Osmanlı mahallesi nasıl da göz göre göre silinip gitti önümüzden? Neye sahip olduğumuzu ve neyi kaybettiğimizi bile tam mânâsıyla anladığımız söylenemez; hâlâ farkında değiliz ki şehircilik, mesken ve mekân anlayışında vaktiyle ecdâdımız bizden daha doğru ve iyi uygulamalar yapabilmişlerdi. Bizde eski

Haberi duyduğunuzda hiç şaşırmayacaksınız çünkü Türkiye'de yaşayıp gündemi yarım kulakla da olsa takib edenler, buna benzeyen bir hayli olay işitmişlerdir. 36 yaşında bir hanım; henüz zanlı durumunda olduğu için haberi geçen İHA, isminin baş harflerini Z.B.K. olarak perdelemiş. Bu hanım 1998 yılında düzenlediği sahte belgelerle kendisini

Prof. Dr. Celal Şengör'ün kendisi gibi bilim adamı arkadaşlarına hitaben kaleme aldığı o mektup, Türk Bilim Tarihi'nin en dramatik belgelerinden biri olarak yerini alacaktır; bu belge dramatiktir, çünkü bilim ve din ilişkilerine dair akıl yürütürken sadece ve sadece Avrupa Ortaçağı'ndaki Kilise dogmatizmine ve bu

Dışarılara çıkmaya lüzum yok; biraz empati yapılınca durum rahatlıkla görülebiliyor: Türkiye, halen devam etmekte olan laiklik, başörtüsü vesaire gibi tartışmalarda sergilediği seviye ile, siyasi kültür ve sosyolojik kategoriler açısından henüz ham bir ülke görüntüsü veriyor. Henüz ham, yani yeterince tekâmül göstermemiş; bu görüntünün bir adım sonrası Türkiye'ye demokratik

Türk kamuoyu, Filistin'in Gazze şeridindeki mültecilerin ahvâli ile hemhâl olamadı; onun yerine çok daha önemli (!) başka meselelerle uğraşmamız öngörüldü. İki partinin ideolojik bir mesele hakkında kurdukları ittifak, gündemi fırtına gibi dalgalandırdı; halbuki Gazze'de İsrail'in amansız ablukası altında bunalan Filistinliler, yine İsrail tarafından Gazze'

Evvela Hrant Dink'in şu tesbiti üzerinde duralım: Diyor ki, Türklerle Ermeniler, birbirleriyle ilişkileri itibariyle iki hasta toplum: Ermeniler travma içinde, Türkler ise Ermenilere karşı büyük bir paranoya yaşıyor. "İkisi de klinik vaka." "Hayır, bizim Ermenilere karşı tutumumuz son derece doğru ve sağlıklı" diyeceksek Hrant

'İyi bir Müslüman işini dünya standartlarında yapacak, rekabetten korkmayacak, hayata pozitif katkıda bulunacak, insanlığa ne açıdan yardımcı olduğunu her an kendine soracak, dünyada var olmaktan ve yarışmaktan korkmayacak, kendine benzemeyeni düşman saymayacak, dinin kültürel boyutunu geliştirmek için özen gösterecek.' Yukarıdaki özetlenmiş cümleler Mehmet Altan'a ait; Moral

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın günlüğünü Dergâh yayınlamış; henüz kitabı ele geçirip okuma fırsatı olmadı; haberi Zaman'ın Kültür sayfalarında Özge Yalın'ın kaleminden okudum. Ölümünden iki hafta öncesine kadar tuttuğu günlüğünde Tanpınar'ın, zamâne okuyucusunu şaşırtacak köşeli fikirler (daha ziyade duygular) ileri sürdüğü anlaşılıyor. On küsur

Ali Ulvi Kurucu'nun hâtıraları, 3. cildiyle bir kere daha okuyucu karşısında. Vaktiyle Medine'ye giderek Ali Ulvi Bey'le iki ay müddetince mülakat yapan ve konuşmaları teybe kaydeden M. Ertuğrul Düzdağ'ın önsözde verdiği bilgiye göre hâtıralar, müteakip ciltlerle devam edecek. Hâtıralar, esası itibariyle Ali