Ahmet Turan Alkan

Fransiz Milli Meclisi'nin cok dusuk bir istirakle aldigi karar yine yuregimize dert oldu; protesto demecleri, mitingler, seri makaleler, ofkeli beyanlar birbirini izliyor. Herkeste bir, "eyvah basildik" endisesi; ardindan hayiflanmalar, "tabii, hariciyemiz uyursa boyle olur; ihmal, gaflet, dalalet vs..." Kendimi yokluyorum; ne kadar "havaya

Yazinin basligini, "elifi elifine" Kitaphaber dergisinin mayis-haziran aylarini ihtiva eden 4. sayisinin 27. sayfasinin sag alt kosesinden aldim: Sayfanin sagindaki sutunda "Bu kitap adlarinin Shakespeare'den alindigini biliyor muydunuz?" gibi kiskirtici bir baslik altinda, konuyla ilgili kucuk bilgiler siralaniyordu; Shakespeare'in eserlerinde gecen bazi

Kotu haber, iyi haberdir" hukmu, sadece bizde degil, global haberlesmenin de vazgecemedigi bir gecerlilik tasiyor. Felaket, cinayet, cinnet, rezalet haberleri her yerde ajanslarin bas taci; haberlesmenin tabiatini dogru teshis etmek gerek. Bizim haberlesme iklimimiz, kotu haberlerin abartilmasindan oturu degil, haberin genellikle suiistimale ugramasiyla, manipule edilmesiyle, onceden belirlenmis bir maksat

Her yilin tam da bu gunlerinde artik milyon dolarlarla konusulan futbol piyasasini dile dolayarak "ahir zamana kaldik, 20 metreden kaleyi tutturamayan bacak kadar cocuklar dunyanin parasini kazaniyor" diye sizlanmak adet oldu. Bu tenkidlerin elbette cok hakli bir tarafi var; futbolcunun emegine karsilik odenen ucret, bir futbolcuyla benzer fizik

Sevim Tanurek adini bugunun gencligi bilmez; gecen hafta haberleri dinlerken bir trafik kazasina kurban gittigini duyunca cok uzuldum. Sevim Tanurek Hanimefendi 60'li yillarin en meshur ses sanatkarlarindan birisi idi; hafizam beni yaniltmiyorsa sanat hayatinda bugunun "star"larini andirir bir debdebe ve populerlik derecesine erismedi; ama onun

"Yasanmaz bu memlekette" diye kahirlanip, bir ofke nobeti eseriyle olsa bile cografyasindan kopabilmeyi goze alan o mechul vecize sahibi bugun kac yasindadir bilinmez; Avrupa'yi gorunce gozleri kamasan o ilk "Jonturk" kusaginin, "Turkiye'de adamdan sayilmaktansa Avrupa'da kundura boyacisi olmak yegdir&

Soz ucar yazi kalir" kelam-i kibarinin kunt gercekligi, daha can acitici bir uslupla da karsima cikabilirdi; belki de "nerden bilecek" fufursuzlugu ile bundan dort sene evvel kaleme aldigim bir paragrafin hesap pusulasi, nazik bir eda ile onume konuldu: Postacinin elime tutusturdugu kalin zarfin icinden bir kitap cikti;

Bugün 14 Mayıs; bugün Cumhuriyet tarihimizin en keskin ve manidar dönemeçlerinden birinin 48. yıldönümü. Sadece çok partili demokratik düzenin fiili tatbikatı anlamına gelmiyor bu tarih; millet, 14 Mayıs'ları "tek parti" eyyamının sona erdiği bir ferahlama günü olarak da hatırlıyor. Demokrasi bir yönetim tekniği; ne din, ne

II. Abdulhamid'e ait iki muhrun ozel sektor gayretiyle Turkiye'ye donusunde akil almaz evham cibanlari kesfeden "zehir hafiye" kafasi, bakalim ekranlardan dokulen su feci rezaleti nasil degerlendirecek; siz de seyretmis olmalisiniz: Nice zamandan beridir habercilik uslubunu tasvip etmedigim Ugur Dundar, TBMM Baskani Hikmet Cetin'

"Kor olur, badem gozlu olur." tabiri, sanki bu hal icin soylenmis gibidir; bir "68'lilik ruhu" edebiyatidir gidiyor ki duyan da sanki bunlari sahabe-i kiram'dan zanneder. 68'liler kusagi tabiri, ozellikle o yillarda baslica aktiviteleri sokaga dokulerek Amerikan emperyalizmini, NATO'yu,

Gecenlerde bir hikaye okudum; cocuklar icin kaleme alinmis basit kurgulu, anlasilir bir hikaye; bir fabl. Koalisyon ortaklarinin, "borsacilar"dan baska kimsenin ciddiye almadigi haftalik kayikci dovuslerinden sizlanmak yerine, bu fabli sizlerle bolusmek, bana daha dogru gorundu. Gunun birinde hayvanlar bir araya gelerek aralarindaki hir-guru sona erdirmek maksadiyla yeni

Turkiye Gunlugu dergisinin Subat-1998 tarihli 49. sayisini okuduktan sonra, su gunlerde cokca ihtiyacini hissettigim bir hosnutluk ve tamamlanmislik hissi ile arkama yaslandim. Turkiye Gunlugu dergisi ile aramda ozel bir alaka var; en azindan -tipki talebelik gunlerinde oldugu gibi- matbaadan yeni cikmis ve murekkebi henuz kurumamis dergi balyalariyla lebaleb bir odanin

Sultan II. Abdülhamid'e ait iki mühür, bir kaşık suda fırtına kopardı. Bir işadamının satın alıp Topkapı Sarayı'na hediye ettiği iki küçük mühür, -eğer başka Alicengiz oyunlarının uvertürü değilse- Türk solu'nun temsil kabiliyeti çok su götürür birkaç mensubu tarafından paranoyak bir tepki ile karşılandı; belki

Sairin, kesfi nefis; diyor ki: Muhammed (s.a.s.) beserdir; ama her beser gibi degil; taslar arasinda yakut ne ise oyledir." "Efendimiz" (*)in beser tarafini kesfetmek ve anlamak, onun vasitasiyla ve ondan sadir olan haberleri dogru degerlendirmek icin sart. Kendine has tabiriyle "Ene mislikum beserun"

aziz hatirasinaHirsizlik, rusvet, irtica, yolsuzluk onunla birlikte basladi; benim memurum isini bilir sozuyle burokrasiyi ilk defa o ifsad etti." gibi uluorta suclamalarla karsilasinca, bu itham sahipleri kadar duru ve siyah-beyaz dusunemedigim icin yeriniyorum. Merhum Turgut Ozal, hizmetleri bir yana, bu kadar kaba suclama ve vebali hak etmis miydi; ben

Evvela beni bir gulme aldi ki sormayin; bayramin son gunu muydu; haberlerde Sanliurfa'nin kurtulus torenlerini izliyoruz; hep malum sahneler: Milli kuvvetleri temsilen hucuma gecen yerli milisler.. isgalci Fransiz bayraginin gonderden indirilisi.. ardindan Turk bayraginin dalgalanmasi... Kameranin biri ilginc bir goruntu yakalamis; genc bir hanim agliyor. Icimden dedim ki,

'Ileri suruculuk teknikleri uzmani' Demir Bukey'in, Mehmet Gundem'e verdigi mulakattaki bir sozu, trafik derdinin "trafik otesi" boyutunu buyuk bir vuzuhla ortaya koyuyor: "Trafik, paylasma ortamidir; paylasma duygusunun ust duzey bir duygu oldugunu unutmayin!" Paylasmayi hazmetmek kolay degil; Sayin Demir Bukey&

Iki ay gectikten sonra hala yazdigi mektuba cevap alamayan bir okuyucunun nasil kahirlandigini anlamaya calisiyorum; Hasan Sutay'in tabiriyle "Bab-i Telli"de yazar takiminin okur mektuplarina pek kulak asmamasi galiba bir meslek gelenegi haline gelmis; belki herkesin kendince makul sebepleri vardir; ama bence nezaket, cevap vermeyi gerektirir.

Bu akillar nasil bir akillar ise sahibine "Nobel munaferet odulu" verilse sezadir; isbu akil sahibinin iz'an ve ferasetiyle cumlemiz "bir numarali halk dusmani" durumuna dusuverdik. Halkin halka dusman ilan edilmesi ne menem bir seydir diye merak edersiniz, o ince keyfiyeti "o akillilar"

Felix Culpa(*) Ah efendim! "Göller bölgesinde bir ada" olmanın affedilmez cürmünü nasıl tahmin edebilirsiniz ki; biliyorum mükeddersiniz; ama muğber olmadığınızdan eminim; belki bir miktar ye'se uğradınız lakin kahırlanma lüksüne sahip olmadığınızı biliyorsunuz, çünkü "göller bölgesinde ada" olmayı bilerek tercih ettiniz. Ah efendim! "Paran

Birbirlerini epeydir goremeyen uc bes eski arkadas gunun birinde bir cay bahcesinde oturmus dereden tepeden sohbet ediyorlarmis. Hepsi hararetle tartisilan mevzuya istirak edip birbirlerini can kulagi ile dinlerken iclerinden birisi fena halde sikiliyormus. Avciligi hayatinin en muhim unsuru haline getirecek derecede seven bu kisi, sikintisini ikide bir ahlayarak puflayarak belli