Ahmet Turan Alkan

Soru: Eni, boyu, derinliği ve niteliği belli bir anlaşmazlık hakkında kaç türlü hukuk kararı sözkonusu olabilir? Cevap: Olay Türkiye’de geçiyorsa, “Hukuk şöyle der!” şeklinde peşin bir tahminde bulunmak mümkün değildir. Evvela sâkin olunur; duruma bakılır, konjonktür dikkate alınır, ‘Devlet büyükleri’nin olay hakkındaki görüşü kestirilmeye çalışılır, iktidarın tavrı gözetilir.

Bugün âşıklık geleneğini takip edenler ve halk musikisini bilenler Sulari’nin, gelenek içinde adeta bir köşe taşı teşkil ettiğini daha iyi anlıyor ve fark edebiliyorlar. Tanıdığım ilk halk şairi Talibî Coşkun’dur. 1967’de ortaokuldaydık. Öğretmenler bizi arka bahçede toplamış ve lacivert elbiseli, fötr şapkalı, yakasında iri bir rozet taşıyan

Türk solunun efsanevî ‘Köy Enstitüleri’ eğitim atağına, Türk sağı 80 yıllık bir gecikmeden sonra da olsa anî bir kontratakla ihtişamlı bir cevap verdi: Muhtar Akademisi! Köy Enstitüleri, toplumsal değişimi öz kaynak kıtlığı yüzünden gerçekleştiremeyen Kemalist doktrinin, ‘naif’ ama samimi projesiydi. Rejimin gönlünde yatan ‘yeni vatandaş’ın harcı enstitülerde karılacak, orta

Onları, kırmızı ışığın yoğunlaştırdığı kavşaklarda, parklarda, cami önlerinde, otogar peronlarında perme perişan halde çoluk-çocuk sürünürken, ille de kırma Türkçe-Arapça temennilerle dilenirken gördükçe, ‘İnsanlık ayıbı bundan daha başka nedir ki’ diye yeriniyor, içten içe, ‘Sizi bu hallere düşürenler sizden beter olsunlar.’ diye ileniyorduk sıradan vatandaşlar olarak… Politikacı farklı bir insan cinsi

-Hocam, epeydir görüşemedik; sorularım birikti epeyce; hangisinden başlayalım? -Kısa ve özlü olanından tabii ki Çekirge! -Hayhay. N’oolacak bu AKP’nin hâli? -AKP’nin hâline üzülmeli miyiz diye seni haşlamak çok kolay olurdu ama haklısın. Bu partinin yönetici kadrosu, tepeden inme başbakanlık darbesine rıza göstermekle kendini değersizleştirdi ve demokratik bir

İstikrar istikrar dedin, ahan da istikrar: % 49,5 oy verdin; bir o kadar vekil verdin. Güçlü hükümet güçlü başbakan dedin, hepsi oldu. Şimdi söylemek belki biraz ayıp olacak ama ‘ne istedilerse verdin’. Bi ara hatırlıyor musun; geçen seneydi galiba. Yine seçim sath-ı mailine girmiştik. ‘Yahu oyumuz düşüyor, bu halkımızın âcilen

‘Naif’ kelimesi artık Türkçeye yerleşti. Türkçenin zenginliğini savunan biri olarak elbette dilimizde yerli kelimelerin çoğunluk teşkil etmesini isterim ama yabancı dilden gelen kelimelere karşı düşman değilim. Dilimizde öyle kelimeler var ki, bir başka menşeden geldiğini unutmuşuzdur; meselâ ‘pantolon, pasaport, iskele, iskelet, iskemle, dümen, tablet, tablo ve daha niceleri… Arapça ve

Ahmet Davudoğlu’nun başbakanlıktan ‘azli’, biraz Osmanlı tarihi bilenler için ‘monarşi geleneği’ne tıpatıp uygundur. İsteyenler Mehmet İpşirli Hocamızın DİA için kaleme aldığı ‘Sadrazam’ maddesine bakabilir ve çok aydınlatıcı bilgilere ulaşabilirler. Padişah, kulları arasında münasip gördüğüne ‘sadâret’i verir ve gerektiğinde de kimseye hesap verme mecburiyeti hissetmeksizin azlederdi. Yer darlığı

10 Yıl önce Aksiyon dergisinde, “Türk Bayrağının bize ettikleri” başlıklı bir yazı kaleme almıştım; yazı, olur olmaz yerde bayrak açmanın, daha doğrusu bayrağın arkasına geçerek hasımlara oradan hücum etmenin yanlışlığına dikkat çekiyordu. Bugünlerde adı çokça geçen bir vakfın, seri tecavüzle suçlanan ve apar-topar 500 küsur yıla mahkûm edilen birinin yargılanmasından

Türkiye’de ‘muktedir sağ’ın bugün itibariyle fikir ve ilham babası Necip Fâzıl’dır ve ‘üstâd’ın, sağın bütün ekollerinde saygıyla anılır, gerektiğinde gösterilir; bunun en bâriz örneği, kavgalı komisyon toplantısında Oscar Wilde’dan bahseden vekile, AKP’li mevkidaşının, “O kim ya… Biraz da Necip Fazıl’dan söyle.” çıkışması teşkil

-Aloo, evvelen ve bizzat PDY, PYD YPG, LPG, PKK, ABD’ye lânetullahialeyhim ecmâin! Esselâmüaleyküm ve rahmetullah ve berekâtüh! Emmâ bâd’ü feyâ ibâdullah! Bu ayaklar ayak değil hoca; aklını başına devşir. Paralel yapıyla mücadelemiz sonuna kadar sürecektir! -Paralel yapı da dâhil, size olan sevgi ve saygımı hiçbir odak test etmeye

Yeni Hayat’da yazmaya başlarken, Zaman’da olduğu gibi gündem ve gündelik politika dışında konularla, okuyucuya bir hafta sonu olsun nefes aldırıp gülümsetmek arzusundayım. Aşağıda okumak külfetine katlanacağınız yazı her ne kadar siyasetle ilgili görünüyorsa da, biraz sabredebilirseniz sizi eğlendireceğimi vaad ediyorum. Akademisyenler niçin devlet adamı olmamalıdır? Sayın başbakanımız Ahmet

Yeni Hayat’ın dünkü nüshası 20 sayfa; bunun üç sayfası spora daha doğrusu futbola ayrılmış. Doğrusu çok lütûfkâr bir tahsis. Yayın yönetmeni ben olsam futbola ‘kafadan’ üç sayfamı hebâ etmek yerine hakikaten üzerinde durulmaya değer bir sportif hadise olduğunda her hangi bir sayfada yer verirdim ve bu da benim niçin

Sağ’ın cenaze törenindeyiz. ‘Merhum’un teçhiz, tekfin ve defin işlemleri AKP tarafından yerine getiriliyor. Lokma ve helva dağıtımı gibi rutinler ise sosyal demokrat, laikçi ve sekter Kemalistler tarafından icrâ olunuyor. Muhtemelen Meclis Başkanı Kahraman, ‘Ben ne dedim ki yahu; biz bu cümleyi tâ Necib Fâzıl üstaddan beri tekrar eder

-Abicim, nedir bu Dolmabahçe mutabakatı denilen şey? Kimi vardır diyor, kimi çıkmış ‘Yoktur, onu diyen kafayı yemiştir; olur mu lan öyle şey?’ havasında. Bir de senden dinlesek; sen o toplantıya katılmıştın galiba, doğru mu hatırlıyorum? -Kim… Ben mi? Aman kardeşim yerin kulağı var, duyan da ‘essah’ zanneder. Kurbanın olayım, külliyen

-Ceenk, çikolatandan biraz da bana versene! -Bana ne, bana ne; vermem; biter sonra… -Ben de sana topacımı vermeyeceğim işte. -Naapayım senin topacını, zaten kötü bir topaç o. Babam bana elektriklisini alacak zaten. -Hah ha, alsın da görelim. Babam diyor ki, Cenk’in babası daha doğru-dürüst terörü kınayamıyor diyor. Kem-küm edip

Mimar Sinan’ın kafatası meselesi, pespâye siyasi ortamın iki günde bir değişen tüketim listesi içinde, birkaç gün konuşulduktan ve biraz toz kaldırdıktan sonra unutuldu gitti. Artık hepimiz eminiz ki, iktidar danışmanları arasında, ‘halkı birkaç günlüğüne neyle meşgul edip dikkatlerini nasıl dağıtabiliriz’ diye sabah-akşam kafa yoran insanlar var. Sinan’ın kafatası

Sevgili çocuklar, 23 Nisan; kutlu olsun! Sizlere tertemiz, baştan ayağa erdeme bulanmış, derisinden ter yerine hikmet, şefkat ve cinnet… pardon cinnet yoktu burada, laayyn kim yazdı bu metni be… Hah, adalet fışkıran bir ülke teslim etmenin huzur ve gururu içindeyim. Artık önünüzde pırıl pırıl bir gelecek var. İşte size nikelajı

Öğrencilere burs vermek veya vekâletle kurban kestirmek gibi tabii ve gelenekli hayır işlerinin de teröre yardım kapsamına sokulması, intikamcı takımı bakımından bir şeylerin dibe vurmakta olduğunu işaretliyor. Gayz, hınç, kin veya nefret o kadar derin ve büyük ki, biraz variyetli insanların ‘sadaka-i câriye’ diye verdiği hayır yardımları bir numaralı suç

MHP’nin krizi varoluş sebebiyle ilgili görünüyor bana. İşin tuhafı bu tesbitin muhalif veya muvafık hiçbir MHP’li tarafından pek dile getirilmeyişi. Bahçeli ve etrafındaki merkez ekibi için en büyük başarı, kongre sürecinin yüksek yargı koridorlarında boğuntuya getirilmesi olacak. Muhalifler ise kurultayda yönetimi ele geçirmeyi ve ilk seçimde yüzde 20’