Ahmet Turan Alkan

'Bilim nedir ve ne işe yarar?' sorusuna devletin vereceği hiçbir cevap yoktur. Dolayısıyla sosyal bilim nedir ve ne işe yarar sorusunun cevabını beklemek de safça bir iyimserlikten ibaret kalacaktır. Türkiye'de bilim bir statü işareti ve bir kariyer biçiminden ibarettir ve bu yüzden Türkiye, bilim ve eğitim

Bir süreden beri Heybeliada'daki Ortodoks Ruhban Mektebi'nin açılması konusunda basında haber ve yorumlar yer alıyor. Hele bir televizyon kanalı çok ucuz olarak niteleyebileceğimiz kışkırtıcı haber/yorumlarıyla bu okulun açılmaması için kampanya yürütüyor. Fener Rum Patriği'nin son ABD ziyaretinin ardından, "Patrik bizi Bush'

Sual şu: "Amerika'yı gözden ırak tutmadan Rusya ve İran'ı da içine alacak bir arayışa girmeliyiz!" sözünü başkaca hangi ağız söylemiş olsaydı bu derece etki uyandırabilirdi? Bu sorunun üç cevabı var: Cihet"i Askeriye, Cihet"i Askeriye, Cihet"i Askeriye! Görüldüğü gibi

Türkiye'nin gündemi bilimkurgu romanı gibi. Cidde "international" havaalanının salaşlığından sonra Yeşilköy'ün olağanüstü temiz, titiz ve düzenli haliyle övünmeye bile vakit bulamadan bir yığın saçmalığa toslamak kaderimiz galiba. Daha Mekke'de iken internetten öğrendiğim haberle başlayalım: Milli Eğitim Bakanlığı, vaktiyle yine aynı bakanlık tarafından

Akış nereye doğru; Medine'den Mekke'ye mi, Mekke'den Medine'ye mi? Hacılar her iki istikamette de yolculuk ediyorlar. Biraz erkence gelen vaktinin büyük kısmını Medine'de geçirip Efendimiz'in Mescidi'nde kırk vakit namaz kıldıktan sonra umre için Mekke'ye

Bayramın son günü akşamı Mekke, on günden bu yana alıştığımız o muhteşem karmaşayı bir gömlek gibi üzerinden sıyırarak mutadına geri dönüverdi: Caddeler boşaldı, otobüs ve araç trafiği seyreldi. Hacıların barındığı "mektep" binaları önünde gezinen mahzun hacılar dışında hemen her şey alışıldık ritmine bürünüverdi. Hâlâ burada kalan bütün hacıların

Bugün bayramın birinci günü; öğle sularındayız ve Allah'ın izniyle hepimiz artık "hacı"yız. "Hepimiz" sözüyle evvela Mekke'de buluşan her renkten yüzbinlerce mümini, saniyen, bir haftaya yakın zamandan beri kader birliği ettiğimiz, birlikte yiyip içtiğimiz, sohbet ettiğimiz ve tam bir dayanışma içinde bulunduğumuz

Bütün ömrünü ve yaşama sebebini efendisine hasretmiş bir hizmetçi düşününüz; onun emirlerini yerine getirmek için gece gündüz kapısında "müheyya" bekleyen, bütün dikkatini efendisinden gelecek işaretleri yerine getirmeye teksif etmiş bir hizmetçi. "Lebbeyk" nidâsının Türkçesi, işte böyle bir hizmetkârın hâletini ifade ediyor: "Emirlerini yerine getirmeye hazırım,

Yirminci yüzyıla sinema damgasını vurdu; sonraki milenyum ise internetle açıldı. Önümüzdeki asrın nasıl şekilleneceğini tahmin etmek imkânsız ama bir tahminde bulunmak zor değil: XXI. yüzyıla, insan topluluklarının zihnini yönetecek endüstri ismini verecek. İnternet değil çok daha başka nitelikler taşıyan bir medya, George Orwell'in kâbusa benzeyen kehâneti adım adım

Daha önceleri de "hacı uğurlama" merasimlerine katıldığım olmuştu; şüphesiz onlar da çok güzel ve çok anlamlı sahnelerle doluydu; fakat geçen akşamki uğurlama, zihnimde diğerlerine göre çok daha leziz ve heyecanlı izler bıraktı. Orta büyüklükte bir şehirde yaşamanın nimetleri de var. Senede birkaç defalığına da olsa bir şehrin kalbinin

Evvela bütün Ferhat'lardan özür dileyerek başlayalım söze. "Dana Ferhat"ı tanıyorsunuz; hani şu Murat 124'ün arka koltuğuna yerleştirilerek karlı bir kış günü veterinere götürülen sevimli danadan bahsediyorum. Bir tesadüf eseri Anadolu Ajansı Sivas muhabirinin objektifine takılan o fotoğraf, yaşadığım şehri birkaç günde dünyanın ilgi

İş zülfiyâre dokununca bir kısım medyanın gözleri faltaşı gibi açılıveriyor: Şeytana taptığını zanneden gençlerin acıklı hikâyesinden bahsediyorum. Bu meselede belki herkesin feryâd ü figân etmeğe hakkı var ama bizatihi Türkiye'nin belli başlı zihnî illetlerinden birini teşkil eden bir kısım medyanın bu meselede bilirkişi pozlarına bürünmesi dayanılır gibi değil.

Hâlâ aynı fikirde midir bilmem; ilâhiyatçı ve medyatik profesörlerimizden birisi kendini anlatırken, "günün yirmidört saatini bir cam fanus içinde halkın nazarlarına açık bir şekilde geçirebilirim" demişti. Bu cümlenin beni çok etkilediğini kabul etmeliyim; etkilenmeyecek gibi değildi: Günün yirmidört saatini, isteyen herkesin görebileceği bir yerde cam bir fanus içinde

Sol'un Nazım Hikmet romantizmi yine ayyuka çıktı. Bir yerde tabii karşılamak gerekir çünkü doğumunun 100. sene"i devriyesindeyiz. Benim bu meselede tabii bulamadığım Nâzım Hikmet'in bir sembol isim olarak neredeyse tek başına Türk solunu temsil eder hale getirilmesidir. Doğrusu bu ya, Türk solcularının şahsiyet itibariyle

Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Kurumu Başkanı Prof. Dr. Sadık Tural, Elazığ'da yayınlanan "Bizim Külliye" dergisine verdiği beyanatta dil meselesine dair ilginç sözler söylemiş: "Biz hakikaten bu çıkmaz davadan, bu çıkmaz didişmeden ne kazandık? Öz Türkçe"üvey Türkçe, uydurukça"gerçek Türkçe iddiasından ne

Dünün dünyasında sanatkâr gözlerden ırak yaşayabilme imkanına sahipti ve eğer isterse kalabalıklara sadece şahsi sanatının penceresinden şöyle bir görünmekle yetinerek kendisini gizleyebiliyordu. Sevdiği sanatkârın şahsiyetini merak edenler, hususi gayret sarf ederek eserden müessire nüfuz etmek veya gazete kupürü, dergi röportajı gibi materyalleri değerlendirerek zihninde bir şahsiyet fotoğrafı bütünlemek zorundaydı. Kitle

Cumartesi günü yayınlanan yazıda yer alan bir cümleden dolayı, eski dostlarımdan birisiyle sitem yüklü uzun bir telefon görüşmesi yaptık. "Milliyetçilikten bir dünya görüşü çıkmaz" ifadesi dostumda eski tabirle "tahdiş"i ezhan"ı mûcib olmuş ve bir gönül burukluğuna yol açmış. Yer darlığı sebebiyle ifadede kesâfete

Milliyetçi siyaset bir buhran yaşıyor; kimlik, üslûp veya bir duruş buhranı, belki hepsi birden. Bence asıl sıkıntı, algılanma tarzı itibariyle milliyetçilik fikrinin geçtiğimiz son yirmi yılda hiçbir restorasyona tabi tutulmadan tüketilmesi. Hele son seçim sonuçlarından sonra milliyetçi siyaset, konjonktürün omuzladığı başarının zebûnu oldu âdeta. İktidar ortağı olmak, milliyetçi siyaset erbabını

Yolda kalanlar, çatısı akanlar, kalleş bir buz pususunda düşüp etrafa maskara olanlar kusura bakmasın; öyle bir kar yağıyor ki içimdeki çocuğu, derûnumda bir yerlerde sinip kalmış romantiği gemleyemiyorum. Yıllardır böyle ısrarlı, böyle tane tane ve böyle güzel yağmamıştı mübârek. Mâşaallah! Hayır, bu okul sıralarında öğrendiğimiz tabiat hadiselerinden, iklim cilvelerinden çok