Şövalyelik ahlâkında belden aşağı vurmak, atından düşene kılıç çekmek, çocuk, kadın, yaşlı, hasta ve mâlul gibi kendini savunamaz kimseleri çatışmada taraf saymak yoktur; o yüzden şövalyelik bir askeri sıfat olmaktan önce insâni bir yükseliş, beşeri bir haslettir.
Ortaçağlar çoktan sona erdiyse de şövalyelik ölmedi, civanmertlerin, hakşinasların, "El Hakk ya&
