Gündem, fokur fokur kaynayan haberlerle dolu. Fransa'daki şiddet olayları, AİHM'nin başörtüsü kararı, Şemdinli hâdiseleri, Van'daki intihar meselesi, spor yönü unutulan İsviçre maçı, KKK'nın brövesindeki Atatürk amblemi vb. Her kafadan her türlü sesin yükseldiği bir curcuna atmosferindeyiz. Böyle havalarda hadiseleri kuşbakışı irtifâından gören

Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer'in 10 Kasım konuşmasında, Atatürk'ü nasıl anladığı ve algıladığını gösteren önemli bir pasaj yer alıyor. Okuyalım: "Bir yabancı düşünür, 'Gerçek devlet adamlığı, bir ulusu olduğu biçimden olması gereken biçime dönüştürme sanatıdır.' demiştir. Yüce Atatürk, ümmetten ulus, kuldan birey, bağnaz bir

Bugünün Türkiyesi, 1938 Türkiyesi'nden fersah fersah ilerdedir; "ne mânâda?" diyeceksiniz: "İlerleme" sözüyle kasdedilen her şey mânâsında ilerde. Cumhuriyet, Atatürk'ün ölümünden sonra çok partili hayatı fiilen hayata geçirerek demokratik bir muhtevâ ve mukavemet kazandı. Bugünün gençleri Cumhuriyet denilince artık saltanat kâbusunu değil, temel

Bilmiyordum; içki ruhsatı verme yetkisi yeni düzenlemeyle belediyelere devredilmiş. Doğan Haber Ajansı da durumdan vazife çıkararak taşrada içki ruhsatı uygulamasının nasıl yürüdüğü hakkında geniş bir haber yapmış. Tam bir araştırmacı gazetecilik örneği. Haberi "İçki gettosu" başlığı altında yorumlayan Ertuğrul Özkök, yaptırdığı "tarama" sonuçlarından hayli rahatsız görünüyor.

Yaş itibariyle mensubu bulunduğum kuşak, emeklilik çağına girdi; kimi gözükara bir kararla atıldığı emeklilik günlerinin ilk panikleriyle boğuşmakta, kimi, "olduk diyelim, ne yapacağız" hesabında; kimi gün sayıyor, kimi, "git diyene kadar yerimden kımıldamam" diye erteliyor meseleyi. İşsizi bunca bol ülkede emeklilik, üzerinde düşünülmeye değer bir mesele

Danimarka'da Jyllands Posten gazetesi, iki cihan serveri Efendimiz'i yakışıksız şekilde tasvir eden bir karikatür yayınlamış. Bu densizlik tepki yaratınca aralarında bizim Başbakan'ın da bulunduğu 11 ülke temsilcileri bir mektup yazarak olayı kınamışlar. Danimarka'da hükümeti dışardan destekleyen Danimarka Halk Partisi meseleyi gensoru konusu

Sâbık reisicumhurumuz Süleyman Demirel Beyefendi'ye medyûn-ı şükrânım: Evvelen bizzat kendileri Resimli Fen ve Tabiat Ansiklopedisi misâli engin bir mütebahhireye mâlik bulunmakla mâşallah, oku oku bitmiyor ve bizi çağdaş gelişmelerden dem be dem haberdar ediyorlar. Ayrıca kendilerine beni hâlâ kendimi çocukmuş gibi görmeme yardım ettikleri için de şükran duyuyorum.

Fotoğrafa bakıyoruz, başöğretmenin odasına celbedilmiş yaramaz, kavgacı öğrenciler gibi birbirlerini yok sayan, hırslı, dokunsan patlayacak havalarında kerli ferli adamlar. Belki de o esnada şakır şakır fotoğraf çekildiğinden olsa gerek uzlaşmaz, taviz vermez, affetmez pozlar veriyorlar. Yakın zamana kadar bu tablo beni üzerdi; ama dün gazetedeki resimlere dikkatle bakınca, "bana

Haberi duydum, seyretmeye cesaretim elvermedi; Malatya Çocuk Esirgeme Kurumu'nda kaydedilen sahnelerden bahsediyorum. Haydi itiraf edelim, haydi yüzümüzü kızartalım, haydi aynaya utanarak bakalım: Çocuk yurtlarında, (salak futbol spikeri tabiriyle, "sahalarda görülmesini istemediğimiz türden") olaylar cereyan ettiğini bilmeyenimiz var mı? Yok! Star TV'deki Deşifre programında gösterilen

Şövalyelik ahlâkında belden aşağı vurmak, atından düşene kılıç çekmek, çocuk, kadın, yaşlı, hasta ve mâlul gibi kendini savunamaz kimseleri çatışmada taraf saymak yoktur; o yüzden şövalyelik bir askeri sıfat olmaktan önce insâni bir yükseliş, beşeri bir haslettir. Ortaçağlar çoktan sona erdiyse de şövalyelik ölmedi, civanmertlerin, hakşinasların, "El Hakk ya&

YÖK'ü ve onun takım halinde Van ziyaretini haklı bulanlar, imâdan da ötede hükümetin yargı üzerinde etkili olabileceğine, olduğuna ve fiilen Van'daki mahkemeyi doğrudan etkilediğini öne sürüyorlar. "Nasıl yani" demekte haklısınız, Cumhuriyet tarihi boyunca yargıyı etkilemiş bir hükümet görülmüş müdür ki şimdiki hükümet de bir

Olup biteni mantık çerçevesinde anlamak mümkün değil; olmaması gereken, vukûbulma ihtimâli bile akla gelmeyen, lâfla değil hakikaten "inanılmaz" şeyler üst üste oldu ve YÖK kendini birdenbire bağımsız yargı ile yakapaça bir durumda buldu. Sağduyusunu hâlâ muhafaza edebilen kurul mensupları, işlerin bu noktaya nasıl gelebildiğine şaşıyor olsalar gerektir, yoksa

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Rektörü'nün tutuklanması, "sistemli intikam üzerine kurulmuş bir siyasi baskının sonucu" anlamına gelir mi? CHP'nin yetkili sözcülerinden biri, tam da bu minval üzre bir açıklamada bulunuyor. Bu mealde başka açıklamalar da oldu ve hükümetin, Vanlı Milli Eğitim Bakanı üzerinden adalet mekanizmasını

Aşağıda okuyacağınız uzun alıntıyı, Attila İlhan'ın vefat ettiği gün adresime gönderilen bir e-mektuptan aldım. Attila İlhan'ın bir dergiyle yaptığı bir röportajdan (mülakatı Özcan Büze yapmış) aldığım bu iktibasta Attila İlhan, yeni olmasa bile çok önemli bir ayrıntıya bir kere daha dikkat çekiyor. "Ben ayrılırken oradaki

Kültür Bakanı Atilla Koç'a Attila İlhan'ın hatırasına saygı toplantısında yapılan çirkin tezahürat, ancak sahiplerine yaraşacak derecede süflice idi; belli ki bu süfliliği kendine yakıştıranların, başta kendileri olmak üzere mevtânın hâtırasına bile saygıları kalmamış. Bu çirkin protesto -tersinden de olsa- bence yılın en mühim kültür hadisesidir ve

Fukuyama, bundan on beş sene kadar önce, 'tarih bitti, herkes evine gitsin' dediği zaman dalga geçmiştik adamla, acele etmişiz; en azından Türkiye'deki Avrupa Birliği taraftarları bakımından Fukuyama'nın tam da on ikiden vurduğunu kabul etmemiz lâzım: AB muhiblerine göre 3 Ekim'i 4 Ekim&

Hukuk devletinde yargı kararı nihai karakter taşır.Kesinleşmiş mahkeme kararı, neredeyse nass derecesinde hürmete layık bir mahiyete bürünmüştür; başka türlüsü düşünülemez zaten. Mahkeme kararı bir yanıyla kamu hukukunun, diğer çehresiyle toplum mutabakatının ve akl-ı seliminin en süblime tecellisi sayılıyor. Bütün tartışmaları sona erdirmesi beklenen bir akl-ı selim tecellisi! Böyle midir;

Biz yaşlı gazete yazarlarının ikide bir, -Hey gidi hey eski Ramazanlar; Şehzadebaşı, Direklerarası, Karagöz kahveleri, Kantocu Şamram Hanım neredeler diye Ramazan edebiyatına girişmelerinden bıkıp usanmış bir kuşağız. Mübarek ay ile ak gerdanlı kantocu hanımların, kahvehaneleri mekân tutmuş alaturka tiyatro gösterilerinde göbek titretmelerinin ne gibi bir ilgisi olabileceğini yıllarca düşünmüş, bulamamışızdır

Her devletin bir mantığı var; ilk bakışta manasız gibi görünebilecek bu cümleyi biraz açalım. Devletler, yönettikleri insan topluluklarının siyasi iradelerini birebir yansıtmak gibi sahici bir mantık yürütmüyorlar; görünüşte her şey yönetilenlerin iradesi gibi gösterilmek kaydıyla, kritik bir yere gelindiğinde 'devlet mantığı' işlemeye başlıyor ve bu noktada devlet, '

Şakşuka şarkısıyla şöhret olan Tarık Mengüç, bir yılda 200'e yakın programa katılarak rekor kırdı; bak, bak, bak, birini bile seyretmemişim. Hayatı ıskalamak diye buna derler. Bu böyle gitmez artık, daha çok magazin seyretmeliyim; gazetelerin abur-cubur ilâvelerini de, üzerinde üzüm, peynir, ekmek yemek için bir okumadan bir kenara ayırmak