Yav kardaşım o kadar cayırtı kopardılar; hepsi hepsi 150 Peşmerge, kırk da araç. Yardımına koştukları Kobane’ye, arslanlar gibi Suriye topraklarını geçerek kestirmeden gitmek yerine binbir naz ü piyazla bizim topraklardan geçiyorlar. Niyeküne? Bizimkiler, “Yok ağa, buradan geçirmeyiz” diye kostaklandılarsa da Obama bizimkilerin bileğini kanırttı, her ne hikmetse bir gecede

AK Parti’nin üçüncü dönem iktidarının özeti şudur: Bu heyet tabii ömrünü tamamladı; takdir kazanan reformu niteliğini kaybedip tutucu, baskıcı bir karaktere büründü. Altın değerindeki iktidar ve devlet tecrübesini sadece kendini korumaya tahsis etti. İktidardan uzaklaşma endişesiyle kontrolünü kaybetti. Sadece bürokrasiyi değil, devleti de partileştirerek fiili bir tek parti devletine

Başbakan’ı dinlerken hep Peter Prensibi’ni hatırlıyorum. J. Peter ve R. Hull tarafından 1968’de kaleme alınan ve “The Peter Principle” adlı mizahi incelemeyle özdeşleşen bu prensibe göre her çalışan, yetersizlik göstereceği noktaya kadar yükselme eğilimi [hırsı] taşır. Akademisyenlerin, hele hele iyi akademisyenlerin idari ve siyasi bakımdan yeterli olup

Eskiden şehir hayatında bir ‘yerli’nin lokantaya gidip karnını doyurması tuhaf bir telakkiyle karşılanırdı; ayıptı! Niçin ayıptı, çünkü evli barklı bir erkeğin veya kadının, evi dururken lokantada yemek yemesi, “Hayrola, evde bir terslik mi var?” şüphesiyle karşılanırdı. Tabii esnafın öğle yemekleri müstesnâ. Yanlış hatırlamıyorsam esnaflar, hatta tüccarlar bile lokantaya gitmek

“Karanlığa küfredeceğine bir mum yak!” sözünü Konfüçyüs üstâdımıza yakıştırmışlar. Doğruluğu hakkında emin değilim ama sözün gereğini yerine getiren bir hâdiseden bahsedeceğim. Yaz aylarında filmin yapımcısı arkadaşım, “Hocam bir film çekiyoruz; Riva civarında düğün sahnesinin açık hava çekimleri olacak, davetlimsin.” dediğinde neler söylediğimi çok iyi hatırlıyorum: “Böyle bir zamanda film çekmek

Dün sabah PKK/KCK operasyonu yaptıkları gerekçesiyle Ankara’da bazı polislerin gözaltına alınması, akla hemen arslan, tilki ve tavşan arasında geçen “Nerde lan senin şapkan?” fıkrasını getiriyor. İktidar ne zaman dış politikada berbat bir durumla yüzleşmek zorunda kalsa, toplumun dikkatini ‘içe’ yönlendirmek için bir paralel safsatası gündeme getiriyor. Hatırlayacaksınız, en

Geçtiğimiz cuma, Merzifon Belediyesi ve Ticaret Odası’nın birlikte düzenlediği, “Türk Modernleşmesi ve Demokrasi” başlıklı sempozyum yapıldı, katılımcılar dikkat çekici tebliğler sundular. Bana göre sempozyumun tek cümlelik sonucu, yaşanan sıkıntıları aşmanın ancak daha çok demokrasi, daha olgunlaşmış temel haklar mücadelesi ile mümkün olabileceği idi. Birkaç asırdan beri aydınların ve yönetici

Samanyolu yayın grubu “Kehkeşan” adında bir aylık medya magazin dergisi yayımlıyor. Dergiyi ilk gördüğümde herkes gibi benim de dikkatimi çeken ilk şey ismi oldu: Kehkeşan! Artık konuşma ve yazı dilinden çekilmiş bu kelimenin anlamı elifi elifine samanyolu demek. Farsça menşeli kelimedeki ‘keh’ veya ‘kâh’ saman demek, keşan ise çekmek fiilinden

Değerli fitbol medyası mensubu arkadaşlarım. Türkiye’nin bir numaralı koçu olarak 24 saat bütün mesaimi, ‘gruplardan nasıl çıkarız, kötüye gidişi nasıl durdururuz’ fikri üzerine teksif etmiş bulunuyorum, fakat olmuyoor; fitbolun bütün icaplarını yerine getiriyoruz; pasla çıkmak, kanat akınları, o olmadı doldur-boşalt, o da olmadı İsviçre maçı gibi sille-tokat maça asılmak,

Çözüm süreci, Suriye denklemi henüz hesapta yokken öngörülebilir bir projeydi ve kamuoyunda haklı bir destek buldu. İktidar, desteği hissedince süreci mümkün olduğunca zamana yayıp, İmralı’daki “aziz misafir”ini onore ederek çözümü, tüyünden, etinden, sütünden, kemiğinden ve derisinden azami politik çıkar elde etmek için kullanmayı planladı. Yürütülen gizliliği sorgulayanlar ise,

Öteden beri dilimiz alışmış; nerede ne zaman bir şeyler ters gitse hükûmetten bilir ona yükleniriz. Gayet mâkul ve anlaşılır bir refleks bu; çünkü kendimi bildim bileli Türkiye'de parlamenter sistem uygulanır. Anayasa'da nezâketen “yürütmenin başı cumhurbaşkanıdır” yazsa da, göreviyle ilgili karar ve eylemlerinde sorumsuzdur, yürütmeyle ilgili eylem

Hadise 1968 yılında Aşkale’deki tugay karargâhında cereyan ediyor. Tugayın kurmay başkanı o gün, tugay adli subayını çağırıyor,-Yabancı üst düzey subaylardan kalabalıkça bir grup, tugayı ziyarete gelecekler. Yemek olarak tavuk vermeyi düşünüyoruz! Yanınıza subay gazinosu aşçısını da alın, 10 adet kadar tavuk lazım. Bu ara çok çalıştınız yoruldunuz. Siz

Kesif öfke ve düşmanlık duygularımı beraberimde götürdüğüm cuma namazında imam efendinin irâd ettiği “Biz kardeşiz” konulu hutbeyi dinleyince, günün mânâ ve önemine harikulâde bir tesadüfle denk düşen bu ikazla titreyerek kendime döndüm ve anladım ki her zaman olduğu gibi bir kere daha milli birlik ve beraberliğe muhtaç olduğumuz zorlu günler

Diyarbakır’ın Ofis semtinde bir öğrenci yurdundaki Atatürk büstünün bir grup genç tarafından kafası kırılarak aşağıya atılması ve kafayla top oynarken çekilen fotoğrafların gazetelere yansıması dikkatimi çekti. Bir grup kendini bilmez delikanlının densizliği gibi görünmüyor. Böyle şeyler unutulmaz, bir kenara yazılır; her ne kadar Ergenekon ve Balyoz davalarından sonra askerî

Sevgili basın mensubu kardeşlerim; şu mübarek günde söylediklerimi haber yaptığınız, bültenlerde yer verdiğiniz ve bundan daha da güzel olmak üzere her sözümde bir ciddiyet parıltısı aradığınız için ayrıca teşekkürü hak ediyorsunuz. Ah sevgili kardeşlerim, ölüler zannedermiş ki diriler her gün helva yiyor; Kimse Yok mu Derneği’nin bağış toplama yetkisini

Aşağıda okuyacağınız yorum yazısı 3 Haziran 2010 tarihinde Radikal gazetesinde yayınlanmış. Yazarı Prof. Dr. İlhan Başgöz. Türkiye’de imar işlerinin bir türlü ayar tutmamasından ilham alan bir arkadaşım sağolsun, yazıyı bana da gönderdi. “Eskidir, tavı geçmiştir, daha evvel binlerce kişi okumuştur” demeden bu yazıyı, tatlı hülyalara gömülüp bir Andersen masalı

Önceki yıllarda Kuzey Irak’taki PKK tehdidine karşı tezkereler rutin tarzda Meclis’ten geçiyordu zaten. Şimdiki tezkerenin önemi, kapsamına Suriye’nin de dâhil edilmesinin yanı sıra, hükümetin bu önemli yetkileri ağırbaşlılıkla değerlendirebileceğine dair toplumda belirmiş derin şüphedir. Hükümet bu yetkiyi ehliyetle ve yerinde kullanabilir mi; haklı ve isabetli bir soru!

Karşıgazete.com’a polisler baskın yapmış. Geçmiş olsun. Havuza atlamayan her gazete, baskın zevkini tadacak galiba bu gidişle! Haberi duyunca, “Polis epeydir gazete basıp medyaya gözdağı vermemişti; acaba son baskın hangi tarihte, kime yapılmıştı?” diye merak edip araştırdım, karşıma 6 Ocak 2002 tarihli bir web sayfası çıktı. Gazetenin adını vermiyorum;

Hoşgeldin Ahmetçiğim, nasılsın; mutlusun mu? Aferin. Ben de iyiyim çok şükür diyeceğim ama huzur kalmadı be. Yaş geldi altmışa, amaan şurda çok yaşasam elli sene filan daha yaşarım; görüyorsun işte... İçeriyi hayli konsolide ettik fakat birader dışarıya söz geçirmek mümkün olmuyor. Ee bu işler böyle. Neyse, şimdi ben bir işbölümü

Ah bu mevsim; ah, bu yaz güzelliklerinin güz olgunluğuyla yanak yanağa verip ebedî bir tabiat felsefesini ağır ağır demlediği eşsiz zamanlar. Sararıp buruşmuş yapraklarla yeşil sürgünlerin aynı gövdede birbirleriyle dalga geçtikleri sayılı günler... -N’aaber ihtiyar, bakıyorum gidicisin; her tarafın buruşmuş. Biraz cilt besleyici krem kullansan böyle olmazdı belki de?

Kalabalık bir otoyolda doludizgin bir tank; önündeki otomobilleri sağa-sola kaçmaya mecbur eden, barikatları dağıtan, gaflet göstereni ezip geçen, yoluna çıkanların kaportasını yırtıp içindekileri hastanelik ederek son hızla ileriye doğru hareket halindeki bir tank. Tankın içindekiler şöyle düşünüyor; “Durmamalıyız, bir kere frene basarsak bir daha asla hareket edemeyiz!” Gerisinde enkaz ve

Dün postadan Kardaşlık dergisi (Eylül, 63. Sayı) çıktı. Kardaşlık, Kerkük Vakfı adına Türkiye’de yaşayan Irak Türkmenlerinin yayın organı. Esasen kültür ve sanat konularında yayın yapan dergi, Irak ve Suriye’deki gelişmeler yüzünden son sayılarında Türkmenlerin yaklaşımını aksettiren siyasi değerlendirmelere de yer vermek zorunda kaldı. Bakalım Türkmenler ne diyor, nasıl

Uyanıklıktan rüyaya geçerken de böyle olur ya; şuur halinde iken sorguladığımız şeyleri rüyanın kaygan ve olağanüstü ikliminde, zaten onları yerinde durup durmakta olan bir veri gibi kabulleniriz: O ev aslında bizim evimiz değildir ama her nasılsa öyle oluvermiştir; hiç tanımadığımız biri rüyada yakınımız haline gelir. Şuurüstü, rüyada bize bazı verileri

Her şey, geçtiğimiz Ramazan’ın ortalarında bir cumartesi günü başladı. Av yasağı sebebiyle balığa çıkamadığı için tekneyi kızağa çektiren Tahsin Reis, kalafat mesarifinin tahmininden daha fazla tuttuğunu görünce pek canı sıkıldı. Macun, sülyan, boyayla kalsa iyi; ahşap aksamdan değişmesi gereken şeyler var... Ne kadar borçlanması gerektiğini hesap ederken aklı karıştı,

Değerli yoldaşlar, yeni bir eğitim ve öğretim yılına girdiğimiz şu günlerde, esas konuya geçmeden önce, Maarif nâzırı Emrullah Efendi’nin, “Şu mektepler olmasaydı maarifi ne güzel idare ederdim” sözündeki hikmet ve isâbeti vurguluyor ve merhumun hâtırası önünde saygıyla eğiliyoruz. Rûh-ı revânı şâd ü handân olsun! Sevgili partizanlar, maarif ve mektep,