Fetbazlığın bu derecesine şapka çıkarmak lâzım; tamam, dehâdan bahsetmeyebiliriz fakat dikkatinizi çekerim; fikir, saygı duyulacak derecede yenilikçi, cüretkâr ve kaba: Önceki hayatında Veysel Karanî olduğunu söyleyerek saf vatandaşları, "Cennetten size yer vereceğiz" vaadiyle dolandıran F.K. isimli vatandaş işte yakayı ele vermiş bulunuyor. Hani filmi çekilse hasılat rekorlarını

Gazeteciler, orantısız güç kullanan bir mesleğin erbabı olduklarını hep hatırlamalılar: Hadiselere isim veriyorlar, niteliyorlar, istikamet veriyor ve sonuçta kanaatleri yönetiyorlar. Sadece bir gazeteci için değil, herhangi biri için bile lüzûmundan fazla yetki ve otorite ve cabadan kutsanmışlık; eh, sorumluluktan hiç bahsetmesem de olur! Bazı gazetecilerin meslekî sorumluluk kavramını, sorumsuzluk ve

"Himmeti var olsun", Radikal gazetesi bizi en az bir ay eğlendirecek çok sevimli bir haber yapmış. "Sanatçılar evrimi ve bilimi savunuyor" gibi çok şık ve karşı konulmaz derecede çekici bir ambalajla servise konulan haberin alt başlığında, "Tiyatro, sinema ve müzik dünyasının alanlarında en önemli isimleri

Bir yıl önce, Hocalı katliamının 19. yıldönümünde yazdıklarımın ardındayım; şöyle demişim: "Hocalı katliamını yapanları Ermeni oldukları için değil, düpedüz kaatil, etnik temizlikçi ve fanatik oldukları, bir insanlık suçu işledikleri için kınıyoruz. Dünyanın bütün mazlumları ve mağdurları, aslına bakılmaksızın tek millettir; zalimler ve kaatiller de köklerine bakılmaksızın menfur bir topluluk

-Hocam, CHP Kurultayı; üstelik çifte kavrum! - Takdirle karşılıyorum; helâl olsun, bravo! - Ne demek yani, hocam, siz ki pek CHP'den hazzetmezdiniz. Ne oldu da birden CHP takdirkârı oluverdiniz? Bir an CHP'ye kayıt olacakmışsınız intibâına kapılıp heyecanlandım... - O kadar uzun boylu değil Çekirgeciğim, sâkin ol;

... Ba'dehu vakt-i zevâl-i şemsten evvelce Hazreti Cebrail ile Azrail aleyhisselam birlikte bâb-ı saadete geldiler. Cibrîl-i Emîn içeri girdi. Azrail'in kapıda beklediğini ve içeri girmek için ruhsat istediğini haber verdi. Taraf-ı Nebevî'den ruhsat verilmekle Hz. Azrail hemen içeri girdi. Selâm verdi ve Allah'ın

Cumhurbaşkanlığı'nın DDK'ya hazırlattığı Hrant Dink raporu, cinayette "Kurumlar"ın ağır kusurlu olduklarını söylüyor. Kurumlardan neyin ve kimin kasdedildiği açıktır: Devlet! Yüksek seviyeli bir kamu görevlisinden öğle yemeği daveti alan bir işadamı, randevu saatine az kala bir şeyler atıştırdıktan sonra tam saatinde "Makam"

AK Parti, hepimizin hayatında merkezî bir yerde duruyor. 10 yıllık iktidar tecrübesi, 3 seçimi üst üste kazanmış olması ve daha mühimi 2000’li yılların başında kimsenin aklından geçmeyen demokratikleştirici adımları cesaretle atabilmiş olması bakımından siyasetle ilgilenen veya ucundan-kenarından ilgilenmek zorunda kalan herkesin zihninde bir AK Parti fikri bulunuyor. Seçim sonuçlarına

Bir kısım basındaki editör arkadaşlarımız, "İşte o an!" başlığı atmayı çok seviyorlar; başlığın altında ise insanların hangi hissine hitap etmekte olduğunu bir türlü kestiremediğim "beslenme" fotoğrafları yer alıyor: Haysiyet düşkünü timsah, ceylanı arka bacağından dişlerinin arasına kıstırmış; hayvancağız çırpınıyor; belli ki az sonra çatır çutur yiyecek!

Meseleye biraz yukarıdan bakalım; tek tek ağaç ayrıntıları küçümsemeden gözlerimizi kısarak ormanı görmeye ve mânâ vermeye çalışalım. Cumhuriyet'in ilk anayasası 1924'te yapıldı. 24 Anayasası, kâğıt üstünde vaadettiği "meclis hakimiyeti" prensibine sâdık kalmadı. 1924'ten 1945'e kadar siyasi kuvvet, Meclis tarafından değil,

Diyarbakır'da Suriçi'ndeki tarihî İçkale'de yapılan kazılar esnasında tesadüfen bulunan 38 civarında kafatası, eğer sütun komşum Hüseyin Gülerce'nin işaret ettiği ihtimâl üzre Asurîlere ait değilse şu mânâya geldiğini ileri sürebiliriz; o çukurdaki kemikler, en azından bazı devlet uzuvlarının düşünme ve problem çözme alışkanlıklarından

1920 yılının güzünde Ankara'da Mustafa Kemal Paşa ve hükümetinin teşebbüsüyle Türkiye Komünist Fırkası kuruldu. Fırkanın idarecileri, komünistlikle alâkaları olmayan bazı tanınmış milletvekilleri, bürokratlar ve Milli Mücadele kumandanlarıydı. Resmi Türkiye Komünist Fırkası (TKF), ilk iş olarak, gizli-kapaklı kurulan TKP'nin ve o günlerde Çerkez Ethem'in inisiyatif

Yurtdışından bir okuyucum diyor ki: "Abi, neler oluyor? Ne olur bizi teskin edecek bir şey söyleyin. Başbakan bile ifadeye çağrılabilirmiş. Siz yılların görmüşüsünüz; bunun sonunu nasıl görüyorsunuz?" Bu suale şöyle dört başı bayındır bir cevap vermeden önce hükümetin devleti demokratikleştirme konusundaki isteksizliğini izah eden hayli eski ve mâlum

"Dindar nesil" konusu hâlâ tartışılıyor; haftaya unutmuş oluruz. Eğer bilinçli bir gündem belirleme taktiği ise Başbakan'ın danışmanlarını kutlamak gerekir; iyi işti! Gençliğe Hitâbe meselesinin de sonlarına doğru geliyoruz. "Aslında kim yazdı?" tartışması uzun süre gündemde kalmaz. Netice itibariyle metni İsmet Paşa'nın yazma

Artık bu demden sonra hepimiz için yapılacak ilk iş, müşarünileyhin bir kitabını bulup okumaktır. Müşarünileyh dediğim Paul Auster. Bir kısım medyamızda sadece Auster olarak geçiyor, o kadar mâlum bir şahsiyet yani. Biz bir adamı sadece soyadıyla zikretmeye başlamışsak, âmiyâne tabirle o kişi "Aşığı gümüşletmiş" demektir ve netekim kitaplarının

Milliyet yazarı Hasan Cemal'in "dindar gençlik" tartışması çerçevesinde Başbakan'ı eleştirirken tepkisini ifade için kurduğu şu cümleler, aslında sıkıntının ne kadar derin felsefî açmazları olduğunu işaretliyor. "Erdoğan, Kılıçdaroğlu'nu eleştirirken, hedeflerinin dindar ve muhafazakâr bir gençlik yetiştirmek olduğunu söylüyor. Öyle mi? Atatürkçü gençlikten

Bilenler farkında fakat büyük çoğunluk, şu esnada çok önemli ve ateşli bir edebî tartışmanın yaşandığından habersiz. "Derin Türkiye" Bediüzzaman'ın Risale-i Nur Külliyatı'ndan Lem'alar'ın sadeleştirilmiş baskısını konuşuyor. Münakaşanın can alıcı noktası, "Risâleler sadeleştirilemez; olduğu gibi muhafaza edilmeli" görüşüdür. Baştan