Köşe kapmaca diye bir oyun vardı, hatırlar mısınız bilmem; oyuncular genellikle sokak, bahçe gibi bir köşe tutulacak belirli yerleri olan bir mekân seçerler. Ebe -her kimse- ortada durur ve oyuncular ebeye yakalanmadan kendi aralarındaki işaretleşmeye göre köşe değiştirmeye çalışırlar. Hareket ânında ebeye yakalanan oyuncu ebenin yerine geçer. Türkiye'de

Ey Türk gençliği; [şimdi sana böyle hitab etmemden yola çıkarak kendini, bu ülkenin bir tarağın dişleri gibi eşit, muteber, cici, sevimli gençlerinden birisiymiş gibi zannedip hemen iyimserliğe kapılma; bu hitâbeyi sonuna kadar oku!] Evet gençler, birinci vazifeniz Türk istiklalini, Cumhuriyet'i ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir [ama hemen durumdan

İki "genel başkan"dan iki beyanat: İlki DTP Genel Başkanı Ahmet Türk'ten; parti konvoyunun İzmir'de saldırıya uğramasından sonra, "Eğer bu şekilde devam ederse sadece İzmir'le kalmaz diğer kentlere de sıçrar. O zaman üzüntü verir ve zorlayıcı bir durum olur" diyor.

Galatasaray basketbol takımı bir rezalet yaşadı; eskiden başkasının lisansıyla adam oynatmak türünden ucuz sahtekârlıklar, liselerarası futbol müsabakalarında, amatör maçlarda filan yaşanırdı. Yıllar sonra aynı filmi daha fiyakalı salonlarda seyretmek insanı şaşırtıyor. İşin güzel tarafı şudur: Yöneticiler, sorumlular mırın-kırın etmediler; "Mesele henüz tahkikat safhasındadır, ilgili tarafların ifadeleri alınmadan, yetkili kurullar

7 Ocak 1931 Çarşamba günü, Cumhurbaşkanı Atatürk, Başvekil İnönü, Meclis Başkanı (General) Kâzım Özalp, Dahiliye vekili Şükrü Kaya, Milli Savunma vekili Zekai ve II. Ordu Komutanı Fahrettin Altay, Çankaya Köşkü'nde bir araya gelerek iki hafta önce Menemen'de vukubulan irtica olayını görüştüler. Fahrettin Altay, kitabında (On Yıl

Onur Öymen, siyasi kariyeri bakımından ömrünün en zor günlerini geçiriyor. Anasından dünyaya beyaz doğmuş bir "Beyaz Türk"ün, vaktiyle medya infazına uğrayan kader kurbanlarını anlayıp empati yapması için değerli bir fırsattır fakat, fakat "oh olsun" demenin civanmerdlikte yeri yoktur. Onur Öymen sürç-i lisan filan etmedi, bugüne

...binaenaleyh sanığın her ne kadar, sözü edilen kişi ve kurumları, bazı kamu kurumlarının eleman, ekipman ve yasal otoritesini kötüye kullanmak suretiyle çökertmek, tâbir-i âmiyâne ile işlerini bitirmek için kanunsuz evrak düzenlediği vesaire gibi incir çekirdeğini doldurmayan birtakım tırışka şeylerle itham edildiği tam olarak sübût bulmamış ve bu ithamların ciddi şeylerden

Bundan yıllarca önce Dersim harekâtına katılmış yaşlı bir adamla, evlerinin çardaklı avlusunda ayaküstü sohbet etmiş, "Neler oldu, anlatsana" demiştim. Hâtırımda kalan iki mühim anekdot: "Eşkıyanın köyüne girip arama yaptığımızda" demişti, "Tabii çoktan savuşmuş oluyorlardı; biz de bulgurdan, yağdan, pekmezden ne varsa yiyecek, toza toprağa buluyor,

"...10 Kasım sabahı 'terki hayat etmişlerdir'le biten son raporunu hususi dairede bana yazdırırken Dr. Neşet Ömer meslek alışkanlığıyla ne serinkanlı ve ne de telaşsızdı. Saray koridorlarında bir koşuşma oldu. 'Salih Bozok kendini vurdu' sesleri işitildi. 'Mutat zevat'tan Bozok'un '

Ordu iyi yönetilmiyor; bu hükmü, TSK'nın bir askerî harekâtı tasarlamak ve yürütmek konusundaki eylemlerine bakarak vermiyoruz; "Ordu iyi yönetilmiyor" hükmünü, son gelişmeler çerçevesinde yönetim biliminin anlam sahası içinde değerlendiriyoruz. Yakın zamanlardan, (en azından 27 Mayıs'tan, 28 Şubat'tan) bu yana ordu, kendini muhariplik

-Sevgili çocuklar, geçen derste size Laplace'in Newton'a hayranlığından söz ederek onun, "Evrende mevcut maddelerin konumu, momenti ve onları etkileyen güçler bilinirse, geçmiş hakkında ve gelecek hakkında herşeyi bilmek mümkündür" sözlerini örnek vermiştim. Ne var ki bilim hızla ilerliyor ve dün gece okuduğum bir kitapta

Yalçın Küçük'ü ilk defa seksenli yıllarda okumuş, onun, "Bilim, meçhullerin alacakaranlığında ışıltılarını hissettiren hakikate erişebilme iştiyakidir" mealindeki sözünden çok etkilenmiştim. Söz, kelimesi kelimesine böyle değildi, zihnimde böyle kalmış. Geçen zaman, bu hiperaktif görüntüsü veren bilim adamını şaşırtıcı aşırılıklara sürükledi, âdeta savurdu. Onun, vaktiyle birçok paşaların dağa

"Fetret bitti, sağ birleşti" başlıklı Vatan gazetesi haberi böyle başlıyor: "Yıllardır istenen merkez sağdaki birleşme, dün nihayet hayata geçti". Şâhane bir cümle: Önümüzdeki yıl ÖSS'ye giren gençlere, "Cümlenin derûnundaki özlemleri, temennileri, duaları ve 'ya tutarsa' niyetlerini tahlil ediniz" diye sorsalar

Türk Silahlı Kuvvetleri'ne karşı, "psikolojik" boyutu aşan bir operasyon yürütülmektedir ve bu operasyonun iki hedefi var:a- İktidar denklemi içinde TSK'nın yerini yeniden tarif etmek,b- Bölgeye dönük uluslararası siyasi mühendislikte TSK'yı etkili faktör olmaktan çıkarmak. Operasyon, sair zamanlarda bilmemize imkân olmayan

"Gol ofsayttı, hakemin başı yarıldı" filan gibi ayrıntıları geçiyorum; bir maç oynandı, ev sahibi kazandı. Kazanan sevindi, yenilen üzüldü. Rekabetin tabiatında vardır; galip mağlupla dalgasını geçecektir, hakkıdır; nitekim güzel espriler yapıldı. Sineye çektik! Lâkin iş tadında kalmadı, birileri aşağılanmazsa, galiplerin yüreği yağ bağlamaz fikriyle lüzümsuz işler yapılıyor. Fenerbahçe

-Hocam, ıslak imzalı belge savcılığın elinde diye haberler duyuyoruz; ne diyeceksiniz? -Olabilir, olmayabilir, fakat askerî mantık ve mevzuat çerçevesinde böyle belgelerin hazırlanması da, varlığı da pek tabii bir şeydir; o yüzden ıslak belge bulundu diye bugünden yarına bir şeylerin değişeceğini beklemek fazla iyimserlik olur Çekirge. -Anlamıyorum, nasıl yani, olup bitenler

Yarıya kadar dolu bir bardağa bakıyoruz; iyimserler, yarısı dolu diyorlar, kötümserler, nerde bunun öteki yarısı, resmen rezalet diye düşünüyor.Oysaki bardak ne zannedildiği kadar dolu, ne de boş: Yarım bardak su dolu bardağa göre yüzde yüz kayıptır, boş bardağa göre yüzde yüz varlık nişânesi. Hadiseye şöyle bakıyorum; becerebilirsek, yüzümüze gözümüze

Oniki gün önce Bükreş'ten bir mektup aldım; oralara rızkını kazanmaya gitmiş bir okuyucum diyor ki özetle: "Ben, lise veya daha erken okul dönemine Osmanlıca dil dersi konulmasını arzuluyorum." Tevâfuk; geçenlerde fikrine değer verdiğim bir dostum, açılım konusundaki tereddüdünü seslendirirken şöyle dedi, "Açılımın İslâmî mi diyelim,

Efendimiz, bir sahâbesine demişti ki, "Sen bu dünyada bir garip gibi yaşa veya bir yolcu gibi ol ve kendini ölmeden kabir ehlinden say". Yolun ikiye ayrıldığı, o müthiş dramatik çatallanmanın başladığı yer. Hayatı hiç ölmemek üzerine kurmak veya varlığımıza bir garip imişiz gibi mânâ vermek; bu noktada insanlar