\#Tarih dergisi kapandı. Türkiye'de dergiler, “Her nefis ölümü tadacaktır” âyetinin hikmetine en yakından örnek gösterilecek varlıklardandır. Edebiyat ve fikir dünyamızda ‘hâlâ yaşayan' dergi, 100 küsür yaşında bisiklete binen nineler gibi mûcizevî bir dikkat ve hayreti hak ediyor. Dergi dediğin birkaç kafadar ve üç-beş kuruş sermaye ile kolayca

Her güzelliğe bir sahip iliştirmek, nesebini aramak huyundan vazgeçmemiz lâzım; bazı güzellikler anonimdir veya tek unsura ircâ edilemeyecek derecede fazla miktarda katkıyla ortaya gelmişlerdir. Güzellikten ne anladığımızı sorgulamamız lazım bu noktada. Süsten, bezemeden, her ayrıntıyı nakışlamaktan, mübalağalı zenginlik gösterilerinden bahsetmiyoruz elbette; ekmek yerine pasta yenilmesini de kasdediyor değiliz fakat yanında

Birkaç gün önce posta kutuma bir e-mektup düştü: Ülkü Ocakları Eğitim ve Kültür Vakfı, Suriyeli Türkmenlere yardım kampanyası açmış. Öyle muhtevâsı şüpheli olanlardan filan değil; giyim, gıda, ilâç türünden insânî yardım. Yurt çapındaki her ocak, elinden geldiği kadarıyla yardım malzemesi topluyor ve toplanan insani yardım malzemeleri TIR'lar aracılığıyla

Avrupa Birliği'ne dahil ülkelerin saygıdeğer basın mensupları. Bugün Türkiye'nin AB süreci için tarihi bir gün. Özellikle vurgulamak isterim ki, karşınızda yüzde 49,9 oy almış bir partinin başbakanı olarak bulunuyorum. Dün TBMM'deydim, büyük bir gururla söylüyorum, çevremizdeki bütün olaylara rağmen Türkiye'de çok

Üzerinize alınmayın; size değil beş ayda fikrini değiştirip “İki topuğu üzerinde gerisin geri dönen” bir topluluğa sesleniyorum ki takriben beş milyon seçmene tekabül ediyor; daha doğrusu 4 milyon 8 yüz küsur bin. Söz konusu insan olunca rakam teferruattır ve gerektiğinde bu vecizenin tersi de geçerlidir, yani söz konusu rakam ise

Geçen hafta yayınladığım, ‘Dünyanın en güzel köyü' başlıklı yazı güzel yankılamalara vesile oldu. Yaşadığımız ağır siyasî baskılar altında bu köşeyi okuyan insanların, doğrudan estetik meseleyle ilgili bir soruya kendi ölçülerinde cevap vermeleri beni heyecanlandırdı. Cevapların mühimce bir kısmı, “Ama bizim köyümüz de hiç fena değil” meâlindeydi. Köylerinin fotoğraflarını gönderenler

-Bak şimdi, tabaktan bir şeker alıyorum; şeker avcumda. Şimdi avcumu kapatıyorum. Bil bakalım, bunca yılın gazetecisi olacaksın; avucumda ne var? -Şeker! -Heh hee... Senin için iki haberim var, biri iyi biri kötü. İyi haber şu; bildin. Kötü haber şöyle; başın belâda! Bunun bir devlet sırrı olduğunu anlaman ve ‘Siz neyi

Yazıma evvela Manisa'da okullarına polis baskını verilen 7 öğretmen kardeşimin ‘Öğretmenler Günü'nü kutlayarak başlamak istiyorum. Böyle mübârek bir günde gözaltına alınmalarını, hükümetimiz tarafından bilumum öğretmen camiasına yapılmış fevkalâde nazik bir kompliman olarak değerlendiriyorum; eksik olmasınlar! Hatay sınırında düşürdüğümüz Rus uçağı ile ilgili yorum yapmak istemiyorum. Niçin;

Öhöö, herkes hazır değil mi Yusuf Bey? “Değerli bir kısım basın arkadaşlarım...” kim yazdı bu metni be, böyle ibâre olur mu? Dikkat edin biraz, şöyle olması gerekiyordu, “Bir kısım basınımızın değerli mensupları”. Tabii gönül isterdi ki değerli-değersiz demeden bütün gazeteciler burada olsunlar fakat istirham ederim, İsviçre'de yaşamıyoruz. Terörü

Ahmet Kutsi Tecer'in, “Orda bir köy var uzakta/ O köy bizim köyümüzdür/ Gezmesek de tozmasak da/ O köy bizim köyümüzdür” şiirinin kasdettiği mânâyı şimdiki kuşaklar pek bilmez. Cumhuriyet'in kuruluş yıllarında yönetici kadro, bir harâbezâr görüntüsündeki Anadolu köylerine aydınların dikkatini çekmek ve kalkınmayı köyden başlatmak maksadıyla idealist

‘Düşman'ın malına çökmek, zannedildiğinin aksine eski bir Emevî geleneğidir. Ali Bulaç, nazik bir dille bunu ‘Cahiliye âdeti' olarak niteliyor; öyle olsun lakin ‘müsadere'nin İslâm tarihi boyunca muktedirlerin sıkça uyguladığı bir devlet maslahatı olduğuna şüphe yoktur. İknâ olmayanlar Hayreddin Hoca'dan daha etraflı bir fetvâ

3M kitlesi, yani Milliyetçi-Müslüman-Muhafazakâr yönde kanaat ve endişe taşıyanlar bugün Türkiye'yi idare ediyorlar. Dünün şekvâcıları, bugün yürütmeden sorumlu ve tam mânâsıyla hükümran; bu kitle, siyasi hayatta varlık gerekçesini vaktiyle ezilmiş, itelenmiş ve hakkı yenilmiş olmak inancına yaslandırıyor. Sadece iktidara destek verenleri değil, bir kısım CHP'li de

2024 yılına kadar sözleşmeyle bağlı olmasına rağmen cumartesi gecesi itibariyle Samanyolu TV, Samanyolu Haber TV, Mehtap TV, Yumurcak TV ile Türkiye'nin ilk Kürtçe özel televizyonu Dünya TV'nin de aralarında bulunduğu 13 TV ve radyo kanalı, Türksat uydu yönetimi tarafından fişi çekilerek karartıldı. Hatırlanacağı gibi seçimlerden önce

Yıldız Sarayı'nın Cumhurbaşkanlığı'na tahsis edileceği haberini ciddiye almıyorum. Tahsisin gerçekleşmeyeceğinden değil; Sayın Erdoğan isterse değil Topkapı Sarayı'nı, bitişiğindeki Arkeoloji Müzesi ve Çinili Köşk ve Gülhane Parkı'yla birlikte emrine tahsis ettirebilir; emreder ve olur. Ciddiye almayışım, gizlemeye gerek görmediği Türk-İslâm Kağanlığı veya padişahlık

Bunlara hiç gerek yok beyler. Size kestirme bir yol tarif edeyim.Önce ülkedeki bilumum yaramaz, vatan haini, bölücü, yıkıcı, terörist, paralel, kanı bozuk, hâsılı cibilliyetsiz ne kadar adam varsa güzel bir katalog yapıp kayda geçirmek lâzım. “Onu yaptık, hazır zaten!” diyorsunuz, güzel; devlet dediğin böyle ciddi çalışır, vaktiyle hazırlığını yapar.

Yandaş basını zevkten bayıltan deyişle FETÖ dâvâsı, halkı kutuplaştırarak bizden olanlar ve olmayanlar diye iki ana öbeğe ayırmakta demir manivelâ görevi görüyor. 17-25 Aralık ertesinde Haşhaşîler tâbiriyle tutturulmaya çalışılan düşman tarifi, yerini daha kriminal ve teknik bir ifadeye bıraktı: Terör örgütü! Haşhaşî iftirasını kullanıma sokan danışmanın zeki biri olduğu muhakkak.

MHP'yi destekleyen bir gazetenin manşetindeki cümle, her şeye rağmen MHP'ye oy veren veya verebileceği halde kahırla başka partilere yönelen MHP'yi seçmenin duygularını birebir yansıtıyor: “Tepki MHP'ye değil Bahçeli'ye” Şöyle düşünüyorlar: ‘MHP, diğer partilerden biri değildir; Türklüğün tarih içinde devamlılığını şimdiki

Arama çubuğuna, ‘ozgurbugun.com' yazdığınızda karşınıza şöyle bir yazı geliyor: “Ulaşmaya çalıştığınız internet sitesi İstanbul 8. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 3.11.2015 tarihli kararı ile erişime engellenmiştir.”Bu siteyi Bugün'de çalışırken kayyum tarafından işinden kovulan gazeteci arkadaşlar yayınlıyordu. Bir hafta bile geçmeden bir basın organının

Balkon konuşmalarını sahici bir söz, halka verilmiş sağlam bir senet kabul edersek seçim sonuçlarının ortaya koyduğu tablodan endişelenmek için sebep kalmıyor demektir. Başbakan çok net konuştu, güzel şeyler söyledi, -Demokrasiden, adaletten, şefkatten, hukuktan bir adım geriye gidilmeyecektir. 78 milyon vatandaşımızın hukuku mutlak suretle korunacaktır, dedi. ‘Husumet, nefret ve şiddet dili

-Koalisyondan nefret ederim. Öyle ki koalisyon olmasın da ne olursa olsun. Uzlaşma kültürü filan da hiç umurumda değil... -Benim liderim ve partim güçlü olmalı; gücünü kimseyle bölüşmemeli. Vurduğu yeri göçürtmeli, çöktüğü yerde ise artık ot bitmemeli. -Hukuk devleti, güçler ayrılığı, yürütme üzerinde parlamento denetimi, ifade hürriyeti vesaire gibi şeyler bir

İşporta tezgâhından alışveriş edilmemesi konusunda kulağım epeyce dolgun olmasına rağmen nerede bir işportacı görsem, ‘Acaba mükemmel bir kelepiri kaçırıyor olabilir miyim?' endişesiyle göz atmadan duramam. Bu belki de ruhumun derinliklerinde bir yerde saklı duran sıradan adamlığın, daha açık ifadeyle fırsat düşkünlüğünün tezahürüdür olsa olsa... Yolu kısaltmak maksadıyla girdiğim ara

-Senin adın ne? Sen çık dışarı... Çık dışarı, çık dışarı! İş akdin feshedildi! Bu mu senin namusun terbiyesiz herif? Alın bunu!.. Mahkeme bir karar vermiş sen buna “kayyumla gasp” diyorsun. Bir kere hukuksuzluk yapıyorsun. Bu düşüncede olan arkadaşımız varsa, hiç münakaşaya girmeden söylesin bize, oturalım konuşalım. Var mı bu düşüncede

Vallahi doğrusunu isterseniz biz alıştık şekerim: Zap yaparken TRT'ye tesadüf etmeyelim bir kere; vergilerimizle beslediğimiz TRT'nin her ekranında, müzik kanalında bile boy boy hükümet meddahlığı, iktidar güzellemeleri. ‘Beyefendi'lerin karşısında huşû ile dizilmiş sebilhane bardaklarını andıran yandaş hanımlar beyler, ‘Beyefendi güzel bir vole çaksın'

Millet kelimesinin bugünkü anlamıyla Anadolu Türkçesinde yaygın şekilde kullanılmaya başlaması kadim değildir, yenidir. Milliyetçilik kavramı da bize ait değil; XX. yüzyılın ilk çeyreğinde Batı'dan tercüme edildi çünkü daha önce bünyemiz bu kelimeyi kullanmayı gerektiren bir ihtiyaç içinde değildi. Bugün kullanılan mânâsıyla milliyetçilik bizde 1911'deki Balkan mağlubiyetinden

Sayın Başbakan Davutoğlu'nun Van'da yaptığı fikir açıcı konuşmasında ‘beyaz Toros' olgusunu hatırlatarak altını çizmesi ve ‘Bize oy vermezseniz buralarda beyaz Toroslar fink atar.' diye söylenmesinin yanlış anlaşıldığı kanaatindeyim. Bir kere bir ülkenin başbakanı, zannedildiği gibi ‘haybeden' konuşmaz. Sözünün bir mecazı, derûnî anlam katmanları